විළිසංගේ නැති ජවිපේ සීයලා, බාප්පලා, මාමලා සහ හු…..පුතාලා

අපේ සීයා කට්ටාඬියෙකි, වෙදකම්ද කළේය, වී පෑලක කුඹුරක් තිබුණු සීයා ගොවියෙක්ද විය. පංසලවල කළා කටයුතුද කළේය. මේ සෑහෙන කාලයකට පෙරය. උන්දෑ ඇන්දේ ඵලයකොට් සරමකි උඩට බැනියමකි. යටට අන්දේ අඹුඩයකි. උන්දෑ කවදාවත් අඹුඩය පිටින් පාරේ ගියේ නැත. පංසලට ගියේ සරම දිගය දාළාය. රා පොළට ගියේ සරම කැහැපොට ගහලා බැනියම පිටිනි. රෑට කොහේ හරි යන්නේ නම් තුවායක් ඔළුවේ බැඳ ගති. දවල් කාලයේ වැදගතුන් බැහැ දකින්ඩ බැහැරක යනකොට වේට්ටියක් ඇඳ සුදු නැෂනල් කමීසය ඇන්දේය. සාක්කුවේ පෑනක්ද අනිවාර්යය. උසාවියට ඇන්දේ සුදු කමීසයකි එයට උඩින් පරණ කෝට් එක දමාගති. එදිනට සදු රැවුල දිස්නේ ගහන්න තෙල් ටිකක්ද ගා ගනී . නැමිපනා ගැහුවේ පොටෝ කෑල්ලක් අල්ලන්න පමණි. එදිනට සෙරෙප්පු දෙකක්ද දමා ගති. තැනේ හැටියට ඇඳහල්ලා කිවේ. අපේ සීයාය.

මගුල් තුලාවලට සීයා නැතිවම බැරිය. සද්දෙට අෂ්ටක කියන්ඩ උන්දෑ තරං සමතෙක් ඒ මණ්ඩියේම නැත. සමහරු රාළහාමි කී අතර සමහරු උන්නැහේ හෝ ගුරුන්නාන්සේ යැයි උන්දෑට කීවේය. තද යුඇන්පී කාරයෙකි. බණ්ඩාරනායකට බැන්නේ සිංහල ගොඩ වෙදා කියාය. සිරිමා ගෑනි තමයි අපිට බඩගින්නේ ඉන්ඩ සිද්ධ කලේ කියලා කෙළින් ම බැන්නේය. ඩඩ්ලි මහත්තයල කොතලාවල මහත්තයල මසුරං වටින මහත්තුරු බව ද කීවේය. ජේආර් මහත්තයා තැනකට එන හොඳ මහත්තයෙක් කියා ද කීවේ ය. ඇන්ඇම්ලා කොල්වින්ලා ගැනත් හිතේ කහටක් තිබුණේ නැත.

අපේ තාත්තාද ගොවියෙකි. වෙදකම ටිකක් වැඩිපුර කළේය. උන්දෑට මිනිස්සු තරහට කීවේ ගෙරිකටු වෙදා කියාය. රතු වෙද මහත්තයා කීවේ ගමේ ගෑනුය. ගොවි වෙද මහත්තයා කියා හෙඳටම ප්‍රසිද්ධය. වී පෑල් 3ක කුඹුරක් තිබූ අතර ගොඩ ඉඩම් අක්කර 3ක් විතර තිබුණි. නැෂනල් එකයි වේට්ටියයි ඇන්දේය. බාටා දෙකක් දැම්මේය.

කුඹුරේදී අඹුඩ ඇන්දේ නැත. කුඹුරට අඳින සරම නමින් ටිකක් පරණ සරමක් තිබුණි. කවදාවත් අඹුඩ ගසා පාරේ තොටේ ගියේ නැත. ඒවා මදිපුංචිකං විදිහට සැලකුවේය. අඹුඩ ගසා කුඹුරු කෙටුව අම්මාගේ මලයන්ඩිට අපහාස කළේ මුන් වැද්දන්ද කියලාය.

තාත්තා කොළපාට ලේ තිබුණු යූඇන්පී කාරයෙකි. ඇන්අම්ට කැමතිය. කොල්වින්ට බැන්නේය. නැක්සලයිට් කාරයින්ට කන්න දුන්නේය.

ඒ උණත් අපේ ලොකු මාමාත් අඹුඩ ගැහුවේ මඩ කුඹුරේ එරෙන කාලේ මහ කන්නයේදීය. උන්දෑගේ ගොඩ ඉඩං සේරම අස්සද්දන්නේ අඹුඩ ගහගෙන නොවේ. උන්දෑද කවදාවත් පාරක යද්දී හෝ බවලත් උදවිය ඉස්සරහ ට අඹුඩ කෙටියන් එන්නේ නැත. අඹුඩ ගසා වැපුරුවාමත් දවල් බතට ගොඩ වෙන්නේ දෙපාවෙං හොඳට හෝදාගෙන සරම ඇඳගෙනය. උන්දැලා කවදාවත් අඹුඩ පිටිං නාඩගං නැටුවේ නැත. උන්දෑ ගේ ලේත් නිල් පාටය. බණ්ඩාරනායක යනු සිංහලයින්ගේ දෙවියන් ය. තාත්තා සමග කවදාවත් ආරෝවකට නාවට හිත හොඳ තිබුණේ නැත. අඹූඩය ඇන්දත් වැදගත් කමට හැසිරුනේය.

සිරි මාමා ද සිරි ලංකා කාරයෙකි. 71 දී හිරේ වැටුණේ නැක්සලයිට් කාරයෙක් හැටියටය. මාමා කුඹුරු කෙටුවේ හරි හෙමිනි. අඹුඩ ඇන්දේ නැත. කොට කලිසං ගහගෙන කොල්ලන් 20 ක් 25ක් විතර එක්ක කුඹුර දෙවනත්වෙන්න කෑ ගසමින් කුඹුරු වැඩ කළේ ය. ගමේ ගැටිස්සියෝ පවා උන්දැලාට වපුරන දාට බත් මාළු ඇන්න යන්න බලෙන් මෙන් උදව්වට ආවෝය. මාමා ඇතුළු පිරිමි රෑනම දවල් බතට කුඹුරෙන් ගොඩ ආවේ කොට කලිසම් පිටින් නොවේ ඒවා ගලවා දමා සරම කැහැපොට ගහගෙනය. කොහොම කළත් අඹුඩ පිටින් පාරේ යන්න මොනම ගොයි මහත්තයෙක්කත් කැමති නැත.

උන්දැලා උදැල්ල අරන් පාරේ නටන්න ගියේ නැත. උන්දැලා ගොඩ උදැල්ලයි මඩ උදැල්ලයි මාරුකර ගත්තේ නැත. මඩ උදැල්ලේ මිට සුදු පාට නැත. උදැලු අරන් පාරේ රඟපාන්නේ දැන් ඉන්නා කුඩ්ඩෝය. උන් හැපිචෝල් කාරයෝය. ආස්සරේට යන්ඩ හොඳ නැත. කෙල්ලන්නං අහක බලාගත යුතුය. ඒවා අපේ පරංපරාවල හැටිය. පරංපරාවල හැටි නොදැන ගොවියන්ට මේතරං පාහර අපහාස අපේ මුත්තා කාලෙවත් අසා නැත.

සිරි මාමා රුපියල් සීයකට හමාරකට දෙකට නැවුනේ නැත. බඩ තඩි කළු මුදලාලියා නං රුපියලක් දෙනවානං ඕන කෙංගෙඩියකට හෙළුවෙං උනත් පාරෙ නටන්න යන්නේය. එහෙම පෙරේතකං කොරන උන්ට මාමා කීවේ විළිසංගේ නැති වල් හු……..ගේ පුතාලා කියලාය.

මේ විස්ස විජ්ජාල වල හැපිචෝල් කාරයෝ අමුඩ ගහගෙන බයිස්කොප් නටනවාය. අපේ සීයා හැපිචෝල් නටන ඕනම එකෙකුට නොදකිං කීය.

අම්මපා තුඃ නොදෝකිං මුන්දැලා…..