Archive for the 'ලංකාදීප' Category
14
අප්‍රේල්
17
චින්තන ධර්මදාස නම් බූරුවාගේ කඩල ඇටේ
චින්තන ධර්මදාස නම් බූරුවාගේ ගොංපාට් ගැන
චින්තන ධර්මදාස වැනි පුද්ගලයින් සිනමා දේශකයින් , බුද්ධිමතුන් බවට පත් වන්නේ මාධ්‍ය වේශ නිරූපන විපරිත සංඥා මඟිනි.මේ සඳහා හොඳම උදාහරණය දොරමඩලාවයි. දොරමඩලාව යනු ඉන්දියාවේ ගංගා නදිය වැනිම එකකි. ගංගා නදියෙන් දිය නෑ විට ආත්මය පිරිසිදු වන බවට ඉන්දියානුවන් දැඩිව විශ්වාස කරයි. ලංකාවේ මිනිසුන් I T N නාලිකාවේ දොරමඩලාවට ගෙන්වන ඕනෑම පුද්ගලයෙක් බුද්ධිමතෙකු බවට විශ්වාස කරන්නේද එලෙසිනි. අද වන විට බුද්ධිමතුන් නිර්වචනය වන්නේ චින්තන ධර්මදාස වැනි විපරිතයින් ආශ්‍රයෙනි. රැවුල, කනේ කරාඹුව, සරම,ගංජා සුරුට්ටුව යනු මේ බුද්ධිමතාගේ හැඩයයි.
ගොං ගංජා බුඩ්ඩිමතා
මේ ගෑනිගේ කට ගඳ බව කියන්නේ චාපා
චින්තන ධර්මදාස ෆෝ සම් ගහපු සොඳුරු මොහොතක්
එදා වේල අමාරුවෙන් සොයාගෙන ජීවත් වූ අනාගත සුරක්ශිත භාවයක් නොතිබුන පිරිමියෙක්ට වත් පොහොසත් ගැහැනියක් මුන ගැසුනු විට ඔහුගේ ආශාව තෘප්තිමත් වී ඔහුට ද්‍රව්‍යමය නිදහසක් ලැබේ.ඒ ලැබූ නිදහස ඔහු හසුරවන්නේ තමන්ගේ විපරිතකම් අනෙකාට බෝ කරමිනි.ඒ සරලවම ධර්මදාසගේ කතාවයි. දෘශ්ටිවාදීව කියවීමේදී පිලිතුර සැකසෙන්නේ මෙවැනි පිරිමින් ගැහැනුන් රවට්ටාගෙන ඇත කියා වුවද සත්‍ය වන්නේ මෙවැනි විපරිත පිරිමින්ගේ තුවාල වූ ආත්ම තුලට ඇතුලු වීමට පෙරම ඒ ගැහැනුන් රැවටී ඇති බවය.
චින්තනගේ බිරිඳගේ මනසේ සිටින බුද්ධිමතා නිර්මානය වන්නේ මාධ්‍ය සංඥා මඟිනි . සිනමාව සහ කලාව ගැන කතා කරන, නිදහස ගැන විවිධ නිර්වචන දෙන,සමාජීය ගැටලු වලදී ෆේස් බුක් අරගල කරන,කොන්ඩය රැවුල අපිලිවෙලට නඩත්තු කරන,ශරීරය සිදුරු කර කරාඹු දමන,ගංජා සුරුට්ටුව පත්තු කරගෙන ඕශෝ ගැන කතා කරන මේ විපරිත පිරිමි ශරීරය රැඩිකල් බුද්ධිමතෙක් ලෙස මාධ්‍ය විසින් සමාජයට මුදා හරී….මේ නව අදහස චින්තනගේ බිරිඳගේ මනසේ තැන්පත් වෙයි.බුද්ධිමතෙක් කියන්නේ මෙන්න මේ වගේ කෙනෙක්ට. ඇය සිතයි.
මධ්‍යම පාංතික ගැහැනියක් විසින් ධර්මදාසගේ හිස් ආත්මය බුද්ධිමතෙකු ලෙස හඳුනා ගැනීම නිසා විපරිත බුද්ධිමතාට ද්‍රව්‍යමය නිදහස හිමි වේ.ඒ නිදහස ලැබුනු ආකාරය නිසා එකී නිදහස වැරදිකාරී , එසේත් නැත්නම් සාපරාධි නිදහසකි. එසේම තම බුද්ධිමත් කම නිරූපනය කිරීමට ධර්මදාසට නිරන්තරයෙන් සිනමා කෘති ගැන කතා කිරීමට සිදු වෙයි.කලින් කලට කතා බහට ලක් වන සමාජ ගැටලු වලට අදාළව තම ෆේස් බුක් ප්‍රොෆයිල් පින්තූරය මාරු කිරීමට සිදුවෙයි.මේ හැසිරීම මත ඔහුගේ ද්‍රව්‍යම නිදහස රැදී තිබෙයි. ව්‍යාජ රැඩිකල් සිවිල් බුද්ධිමතාගේ චරිතයෙන් නිදහස් වීමට හෙට දිනයේ ධර්මදාස තීරනය කලහොත් ප්‍රථමයෙන් ඔහුට අහිමි වන්නේ ඔහුගේ බිරිඳයි.එනිසා මොහුට වරද්දා හෝ කාල් මාක්ස් ගැන ලියා ෆේස් බුක් එකේ කුනුහරුපෙන් බැනුම් ඇසීමද එක්තරා සැපකි.
අද බොරුකීම රැඩිකල් සහ සදාචාරසම්පන්නය. සමාජ ආකර්ශනය ඇත්තේ එතනය. ඇඩ්වටයිසින් ආයතනවලට , ටීවී චැනල් වලට වැඩි වැඩියෙන් අවශ්‍ය කරන්නේ විපරි පිස්සු මංඤඤං ආත්මයි. සමාජය ඉල්ලන්නේ ස්වාභාවික මරණ නොව සමූල ඝාතනයි. මෙවැනි විකාර සහගත සමාජයක කොටස්කරුවන් වන චින්තනලා වැනි ව්‍යාජ සිවිල් බුද්ධිමතුන් විසින් මාකට් කරන්නේ නපුරයි.නිදහස් චතුරශ්‍රයේ පෙම් කෙළින්නට නිදහස ඉල්ලීම,ගංජා වලට රාජ්‍ය අනුමැතිය ඉල්ලීම, අනියම්[?] සබඳතා , නිදහස් ආදර ලෙස ප්‍රමෝට් කිරීම වැනි දේවල් කිරීමෙන් මොවුන් කරන්නේ පොදු අවකාශය පුද්ගලීකරණය කිරීමයි. එසේම මොවුන් බෝ කරන තවත් විපරිතයක් වන්නේ පවුල නිදහස් තැනක් නොවේ.සමාජය යනු නිදහස් තැනක් යන්නයි.නිදන කාමර මහ පාරට එන්නේ එතැනිනි. පවුල උදාසීන තැනක් වීම නිසා පවුල් කෑමට නම් කානිවල් එකක් අනිවාර්‍ය වේ. විවාහ ඇනවසරි එකට චින්තන තම බිරිඳගේ දෙතොල් සිප ගන්නා පින්තූරයක් ෆේස් බුක් පිටුවේ දමා බලාපොරොත්තු වූයේද කලින් කී ආකාරයේ කානිවල් එකකි.
රැඩිකල් වාම වාදීන් විසින් ඇකඩමිකව සුජාතකරණය කරන මෙවැනි විපරිත බුද්ධිමතුන් කිසිවක්ම නොදන්නා තමන්ගේ ආත්මය පෝශණය කර ගැනීමට පමනක් සිතන තක්කඩියන්‍ ය. හිරු ටීවී රංගනලා , නදීශා හේමමාලිලාව මැදිරියට ගෙන්වා නැළවෙන්නේ නදීශලා ගැන නොදැන නොවේ.එසේම මාධ්‍ය සහ සමහර ඊනියා තක්කඩි වාම බුද්ධිමතුන් චින්තන ධර්මදාසලා වැනි විපරිතයින් සමඟ සීරියස් කතිකාවන් කරන්නේ ඔවුන් ගැන නොදැන නොවේ.මේ මොහොතේ විපරිතය සදාචාරසම්පන්න වී ඇති නිසාය. මාධ්‍යය විසින් ප්‍රමෝට් කරන විපරිත සදාචාරය කොතරම් දුරට ලංකාවේ මිනිසුන්ගේ ඇට මිඳුලු දක්වා කිඳා බැස ඇතිද යන්නට ඕනෑ තරම් ජීවමාන උදාහරණ ඇත.
මම කවියෙක්, දේශකයෙක්,දේශපාලඥයෙක්,නළුවෙක්,ස්ත්‍රීවාදිනියක් යැයි කියාගෙන මාධ්‍ය සංදර්ශන පවත්වනා බොහෝමයක් දෙනා දෙස බලන සමාජය හිතන්නේ මේ අය අපි නොදන්නා දෙයක් දන්නවා කියාය. සමාජයට නොපෙනෙන සමාජය හිතන අන්න ඒ රහසට සමාජය ආකර්ශනය වෙයි. ඔවුන්ගේ සාරයක් නැත. චින්තන ධර්මදාස ලග ඔබ නොදන්නා රහසක් නැත.ඔහු නිකම්ම නිකම් බූරු තක්කඩියෙක් පමණි. ඔහු හිතන්නේ ඔහු ලග අපිට නොපෙනෙන්නට හංඟා ගෙන ඇති ආත්මීය යමක් ඇති බවකි. එහෙව් එකක් තිබ්බා නම් මේ කියවීමෙන් ඒකත් නැත්තටම නැති වනු ඇත.
සාරයක්, ගැඹුරක් නොමැති ධර්මදාසලාගේ ආත්ම කියවා පළක් නැත. ඔහු මේ කරමින් සිටින්නේ ආශාව ඔහුට හිමි වී ඇති වැරදිකාරී නිදහස තුල උම්ම්න්තකව හැසිරීමයි. ඔහු වටා එකතු වී සිටින්නේද ඒ විපරිත බව තම ආශාව කරගත් පිරිසක් පමණි. චින්තන වටා සිටින චින්තන ලියන පල් හෑලි සංවාදාත්මකව පිළිගන්නා මේ පිරිස නොදැනුවත්ම චින්තනගේ ව්‍යූහය යටතේ පාලනය වෙයි.ඒ ව්‍යූහය නිර්මානය කර ඇත්තේද චින්තන වටා සිටින පිරිස විසිනි.
12
අප්‍රේල්
17
සිංහල අවුරුද්ද එන කොට රනිල් රට පනිනවා…. ඇයි බං ඒ…
සිංහල අවුරුද්ද එන කොට රනිල් රට පනිනවා. ගිය අවුරුද්දෙ කොහෙ ගියා ද කියන එක මතක නැහැ. මේ ගොල්ලන් පිටරට යන හැටියට ඒවා මතක තියාගන්න වෙන ම දත්ත බැංකුවක් තියා ගන්න වේවි. මේ පාර නම් රනිල් ගිහින් තියෙන්නෙ ජපානෙට. අවුරුදු නැකත අසුබ කියා දැන් විද්‍යාඥ බන්දුලත් කතා කරන එකේ රනිල් සකුරා මල් පිපී දැයි බලන්න යන්න ඇති. රනිල් දන්නෙ චෙරි බ්ලොසම්ස් මිසක් සකුරා මල් නො වෙයි.
කොයි හැටි වෙතත් රනිල් සිංහල අවුරුද්ද එන කොට රටින් පනිනවා. ඒ බුලත් අතක් අරං තමන් බලන්න එන්න කොල්ලො කුරුට්ටො මග අරින්න වෙන්න බැහැ. රනිල්ට අවුරුදු සිරිත් අල්ලන්නෙ නැති පාටයි. රනිල් දැන් සිංහල කතා ටිකක් ඉගෙන ගෙන ඇති නමුත් ඔහු තවමත් සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට ආගන්තුකයෙක්. අනුර කුමාර හිතන්නෙ මෙතන තියෙන්නෙ පංති ප්‍රශ්නයක් කියලා.
පංතිය කියන්නෙ මොකක් ද කියලා කාල් මාක්ස්වත් රෝහණ විජේවීරවත් දැනගෙන හිටියෙ නැති කොට අනුර මොනව කියනව ද දන්නෙ නැහැ. මාක්ස්ගෙ කම්කරු පංතිය ලෙනින්ගෙ කම්කරු පංතියට වෙනස්. විජේවීරගෙ නිර්ධන පංතිය ඒ දෙකට ම වෙනස්. ඔය පංතියට තමන්ගේ ම වූ විඥානයක් නැහැ. ඒක පිටින් ගේන ඕන. ඒ බව කියන්නෙ මා නොවෙයි, ලෙනින්. මා කියන එක විශ්වාස කරන්නෙ නැත්නම් ලෙනින් ලියලා තියෙන දේ කියවලා බලන්න. ලංකාවෙ උගතුන් කියන අය කියවන්නෙ නැහැ. බුදුන් වහන්සෙ නාගදීපයට වැඩම කෙළේ බක් මහ අමාවක කියලා කිව්වට විශ්වාස කරන්නෙ නැහැ. මහාවංසය කියවලා බලන්නෙ නැත්තෙ ඇයි?
රනිල්ට ජාතිකත්වයක් නැහැ. ප්‍රශ්නය ඒකයි. ඔහු නියෝජනය කරන්නෙ ඇංග්ලිකන් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය. ඒ මහුගෙ පියා ඇංග්ලිකන් ක්‍රිස්තියානි වීම නිසාවත් බාප්පා ඇංග්ලිකන් බිෂොප්වරයකු වීම නිසාවත් වෙන දෙයක් නො වෙයි. ඔහුගෙ මවගෙ පාර්ශ්වය බෞද්ධ වුණත් ඒකෙ ඩෙප් විජේවර්ධන සම්භවයක් තියෙනවා. ඒ ඔක්කොට ම වැඩිය රනිල් හැදිල වැඩිලා තියෙන්නෙ ආගමෙන් මොකක් වුවත් ඇංග්ලිකන් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතික පරිසරයක. පනස්හයේ ජයග්‍රහණයෙන් පස්සෙ බණ්ඩාරනායක මහත්තයත් හැන්දෙන් ගෑරුප්පුවෙන් කිරිබත් කාලා අනාගත්ත. රනිල් සංස්කෘතික වැඩවල දී කොහොමටත් අනාගන්නවා.
රනිල්ට ඒ කටයුතුවල පුරුද්දක් නැහැ. ඒ නිසා ලංකාවෙ හිටියොත් නොදන්න දෙයක් කරන්න ගිහින් රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශවලට අහුවේවිය කියා රනිල් අවුරුද්දට කලින් රටෙන් පැන ගන්නවා වෙන්න ඇති. මේ අවුරුද්දෙ නම් රනිල්ට තවත් හේතු තියෙන්න ඇති පැන ගන්න. මේ ගමන නැකත අසුබයි කියලා දෛවඥයන් රාශියක් ම කියලා තිබුණා. රනිල් හිතුව ද දන්නෙ නැහැ රටින් පැනලා ගිහින් අසුබ නැකත මගහරින්න. එතකොට මෛත්‍රිට සිද්ධ වෙනවා ඒකට මුළුමනින් ම කරගහන්න. මෙතන දි මෛත්‍රි කියන්නෙ මෛත්‍රි වික්‍රමසිංහ නොවෙයි ගොවියා පුත් මෛත්‍රිපාල සිරිසේන.
බන්දුල ගුණවර්ධන රවි කරුණානායක වගේ ම ආර්ථික විශේෂඥයෙක්. බන්දුලට ජාත්‍යන්තර සම්මානයක් නම් ලැබිලා නැහැ. ඒත් බන්දුල අප වගේ නොවෙයි. මහා ප්‍රබුද්ධයෙක්. ඔහුට සිංහල අවුරුද්දක් නැහැ. ඔහු වජිරාරාමෙට ගිහිල්ල සිංහල ද්‍රවිඩ අවුරුද්දක ද මොකක් ද එහෙක නැකැත් ගැන කතා කරන්න. නැකැත් අසුබයි කියලා බන්දුලට ප්‍රශ්නයක් වෙලා. නැකැත් විද්‍යාත්මක කියලා බන්දුල කියනවා ද? බන්දුලට අනුනායක හාමුදුරුවො අනුශාසනා කළ අන්දමක් ගැන වාර්තා වෙලා තිබුණෙ නැහැ.
ද්‍රවිඩ කියන්නෙ දකුණ කියන එක. වින්ධ්‍යා කඳුවැටියෙන් දකුණ. බන්දුල ලංකාවෙ දකුණෙ මිනිසුන් ගැන කතා කෙරුව වෙන්න බැහැ. හින්දු අලුත් අවුරුද්දක් ගැන සඳහන් වෙන්නෙ නැහැ. හින්දු අවුරුද්දක් අද ඉන්දියාවෙ පැවැත්වෙන්නෙ නැහැ. එදා පැවතුනෙත් නැහැ. අප්‍රේල් දහහතර ඉන්දියාවෙ නිවාඩු ලැබෙන්නෙ ප්‍රාන්ත කිහිපයක විතරයි. හින්දු අවුරුද්දක් ගැන කතා කරන්න පුළුවන් තෛපොංගල් දිනයෙන් පටන් ගෙන පමණයි. වෙනත් හින්දු අවුරුද්දක් ගැන කතා කරන්න බැහැ.
ඒත් ඉංගිරිසි කාරයො ලංකාවෙ සිංහල අවුරුද්දට නිවාඩු දෙන විට හින්දු ජනතාවටත් නිවාඩුව දෙනව කියලා කියන්න, එහෙම නැත්නම් තුලනය (බැලන්ස්) කරන්න අවුරුද්ද සිංහල හින්දු කියලා නම් කළා. ඒ කාලෙ මේ රටේ දෙමළ අනන්‍යතාවක් තිබුණෙ නැති බව ඒකෙනුත් පේනවා. නැත්නම් ඉංගිරිසින්ට සිංහල දෙමළ අවුරුද්ද කියලා නම් කරන්න තිබුණා. සිංහල හින්දු අලුත් අවුරුද්දක් ගැන කිවුවට යාපනයේ අපේ වගේ අවුරුද්දක් තිබුණෙ නැහැ. අදත් නැහැ. බන්දුලට යාපනයට යන්න බැරි නම් දහහතරවැනිදාට වැල්ලලවත්තට ගිහිල්ල බලන්න පුළුවන්.
අවුරුදු විස්සකට විතර ඉස්සර පඬියන් සිංහල දෙමළ අවුරුද්ද කියලා කියන්න පටන් ගත්ත. ඒ සිංහල හින්දු කියන එක ගැලපෙන්නෙ නැති නිසා වෙන්න ඇති. ඔය දෙමළ අවුරුද්ද යාපනයට ආවෙ කෝරමණ්ඩල වෙරළෙන් ද සිංහලයන්ගෙන් ද? අපේ පුණ්‍යකාලය ඉන්දියාවෙ නැහැ. යාපනයෙ පුණ්‍යකාලම් කියලා ගාව ගෙන තියෙනවා. ඒත් පුණ්‍යකාලමේ දී වැල්ලවත්තෙ කෝවිලට කී දෙනෙක් යනව ද?
අද බන්දුල ප්‍රබුද්ධයකු නිසා දෙමළ කියන්නවත් කැමති නැහැ. ඔහු නොදන්නා ද්‍රවිඩකමක් ගැන කතා කරනවා. බන්දුල වගේ ප්‍රබුද්ධයන් පාර්ලිමේන්තු යන්නෙ සිංහල ඡන්දවලින් මිසක් ඊනියා ද්‍රවිඩ ඡන්දවලින් නොවෙයි. ඒත් ඔවුන් සිංහලයන්ට තම අවුරුද්ද අහිමි කරනවා. මේ ටික කියවලා කියන්න නලින් ද සිල්වා කියන්නෙ අන්තවාදියෙක් කියලා.
මේ ලිපිය ද තවත් ලිපි ද කාලය වෙබ් අඩවියෙන් කියවිය හැකි ය.
http://www1.kalaya.org/2017/04/blog-post_11.html
නලින් ද සිල්වා
2017 අප්‍රේල් 11
සිංහල මිනිසුන් ජාතිවාසීන් නොවේ. වසර 2500 ගනනාවක ඉකිහාසයේ එය සඳහන්ය. දෙමල මිනිසුන්ට රටක් නැති නිසා නිවට බියසුලු සිංහලයින්ගේ රට දෙකඩ කර රටක් තනා ගැනීමට කෝටි 10 ක් පමන ලෝක වාසී දෙමලු එක් වී සිටිති.
තිරිසන් මුස්ලිමුන් ආසියාව අප්‍රිකාව ළතින් ඇමරිකාව මුස්ලිම් කරමින් සිටිති. තෙල් විකුනන මුදල් මේ සඳහා වියදම් කරති. බලවත් රටවල් විසිනු දුප්පත් නොසලකා හැර සිටි දශක 5 ක් තුල තිරිසන් මුස්ලිමුන් මේ රටවල් අත්පත් කරගෙන ඇත.
කෙසේ වුවත් ඇඳුම් පැලදුම් වලදී බොහොමයක් රටවල් ජාතිවාදය වපුරන්නේ නැත. ලංකාවේ මුස්ලිම් තිරිසන්නු පමනක් මේ ජාකිවාදය වපුරමින් සිටිති. ජාතිවාදී ඇඳුම් ලෝකයේ තහම් කර ඇත්තේ එනිසාය. මුස්ලිමුන්ට විතරක් ජාතිවාදය ප්‍රසිද්ධියේ පෙන්වීමට ඉඩ දී ඇත්තේ මේ ගොං නිවට බියසුලු සිංහලයින් ගේ නූගත් කම නිසාම පමනි.
මුස්ලිම් ජාතිවාදය ප්‍රසිද්ධියේ පෙන්වීම සංහිඳියා හුරතලයක් ද ? නග්න ජාතිවාදයේ පැජන්ට් එකක්ද ?
10
පෙබ.
17
මංගලගේ FCID ගල
Mangala’s FCID Shenanigans At Los Angeles Consulate
By Hassina Leelarathna
Two police officers of the Financial Crimes Investigation Division (FCID) flew all the way from Sri Lanka in the last week of January 2017 to interrogate an employee at the Consul General’s office in Los Angeles.
What “financial crime” were the two top cops – Deputy Inspector General of Police Ravi Waidylankara and Chief Inspector Anura Senarathna — investigating that justified travel expenses running into thousands of dollars or the grilling of a highly-respected ministry employee over a two-day period ?
The investigation was at the behest of Foreign Minister Mangala Samaraweera. According to the state-controlled Daily News, “The minister told Parliament that a son of former Defence Secretary had allegedly wasted public funds by staying in Sri Lankan mission overseas. He stressed that these incidents need to be fully investigated by Parliament. Samaraweera said that financial irregularities has [sic] allegedly taken place when a house had been purchased for a Sri Lanka Consul General in Los Angeles in 2013, at a time when a Consul General has not been appointed.” (“Speaker appoints PSC to look into External Affairs Ministry,” CDN 12/21/16)
The Sunday Times in a column reported that:
“The Financial Crimes Investigation Division (FCID) has started a probe on how a Sri Lanka Consul General’s office in Los Angeles received Government funds running into millions of rupees when it was not staffed for more than two years.” (“Millions wasted on Lanka’s ghost consulate in LA,” ST 12/11/16)
The ST columnist went on to give the probe international proportions adding that “FCID detectives said they may obtain the help of US investigative agencies to question those linked to transactions in Los Angeles.”
It is noteworthy that the minister would have to call in the FCID (or that the FCID would go to American “investigative agencies” — FBI or CIA?) to start a “probe” when three government auditors had already visited Los Angeles (another junket costing Sri Lanka thousands of dollars) and investigated the same “financial crime.”
What the auditors found was that:
On January 15, 2013 CG Dr. Hector Weerasinghe entered into a 2-year lease to be effective March 1 of that year for a house in Glendale. Dr. Weerasinghe occupied the house until the end of his term on July 31, 2013.
The names of two drivers employed by the consulate were added to the lease after the departure of Dr. Weerasinghe and his driver.
Mr. Malraj de Silva (US citizen residing in LA) was appointed CG effective October 1, 2013 to the position of consul general but did not assume duties. The appointment was officially terminated in January of 2015. (Note: de Silva told this writer that his request for a leave of absence from his job at Los Angeles County dragged on for several months and was eventually denied.)
While de Silva did not officially assume duties, the two drivers employed by the consulate continued to live in the house – standard practice throughout the history of the LA consulate the auditors noted.
The auditors made it clear that the house was leased by Dr. Weerasinghe. Their report makes no mention of a house being purchased by the CG or that the government gave funds to the CG’s office when it was not staffed. The CG’s office itself, located on Wilshire Blvd., Los Angeles, was staffed and functioning.
By the very fact that a lease had been signed by its representative, GOSL was on the hook for the entire two years, regardless of whether it was occupied or not.In this case, two employees continued to live there since, as the auditors noted, the terms of their employment gave them that right.
The first opportunity to legally stop paying the monthly rent came at the expiration of the lease in February 2015. By then, Mr. Samaraweera was heading the foreign ministry. But instead of letting the lease expire on the empty house, his ministry actually extended it, for another 4 months.
Not just the auditors but Minister Samaraweera himself conducted an investigation at the consulate. The minister reportedly questioned the same employee during his trip to Los Angeles in September last year, the stated purpose of which was to announce plans for the 70th Independence Day (2018) celebrations. With the minister, who traveled from New York after attending the UN General Sessions, were ministry staffers and several others.
Apparently, the minister had not been able to get the incriminating evidence he was after. Hence, the rolling in of the FCID big guns who are more adept at intimidating, threatening, and bullying a witness.
The visiting FCID officers’ interrogation was mainly aimed at extracting a statement to the effect that Gothabaya Rajapaksa’s son was occupying the CG’s residence and that he had utilized the consulate vehicle for his personal purposes.
The “financial crime” here, one surmises, is the unauthorized use of government property. We get that.
But this investigation also raises some fundamental questions about government spending and entitlements. Are the lines between the legitimate and unauthorized use of state assets clearly demarcated? When is an adult with a parent working for the government entitled to scrounge off state assets with impunity? Are the offsprings of political appointees more privileged than those of government officials when it comes to freebies paid for by the state?
While the minister is cavalierly spending foreign exchange sending high-ranking cops to chase one alleged pilferer of state-owned assets, there’s quite a bit of the same kind of activity going on unchecked in his ministry. In fact, those outposts called “consulate general” offices, invariably staffed by political appointees who have no defined functions, no accountability, and are never called upon to show tangible results for the foreign exchange they suck up, are breeding grounds, the perfect loci, for the type of abuse the minister is at pains to (selectively) criminalize.
Taking the Los Angeles consulate itself as an example, if he did stay at the CG’s house, Rajapaksa’s son would not be the first nor last such unauthorized occupant. Consul General Dr. Weerasinghe had included his son on the lease in addition to his wife, driver, and housekeeper.
Currently, Sri Lanka is footing the bill for the housing of two adult children of the consul general. Mrs. Swarna Gunaratne (political appointee installed by Mr. Samaraweera) has named her adult son and daughter as occupants on the lease signed in April 2016 for the luxury mansion at $9,000 a month in Pasadena. GOSL is also on the hook for utility bills incurred as a result of these adults living in the CG’s home, including government cell phones.
In addition to these members of the CG’s family, a male friend of Mr. Samaraweera, someone from his electorate whom he hired for a job at the consulate after coming to power, is also reported to be staying at the Pasadena mansion. While he is a consulate employee, this person is not entitled to government housing.
As for the use of government vehicles, has the foreign minister ever wondered how many times a day the consulate vehicles are commandeered for personal purposes such as transporting the CG’s daughter to college, trips to the hairdresser, shopping, or picking up of family members from the airport?
And since he wants to make sure the use of government-owned vehicles is on the straight and narrow, strictly for state business, how would the minister categorize trips taken by the consul general for a dinner or lunch to the home of a compatriot? Is it personal or state-business when the consul general and her family members get chauffeured by a driver who is on the government payroll, in a vehicle paid for by the state, to parties at the home of wealthy Sri Lankans? Bear in mind that some of these late evening parties also result in overtime for the driver, again, charged to the Sri Lankan government.
Back to the two police officers’ interrogation at the Los Angeles consulate: it is not known if they succeeded in their mission of coercing a statement that would incriminate Rajapaksa’s son. What is clear is that the FCID, considered by many to be an extra-judicial body created by the current government to destroy its political foes, has added more grist to that mill by being co-opted into an expensive investigation that is seriously marred by its political overtones and shaky merits.
Seems Minister Samaraweera is once again letting intense political hatred override good judgment. Almost two years after firing his highly-publicized “$19 billion stolen funds” salvo at President Rajapaksa, he has still not provided proof to back up that explosive charge. In the case of another political target, Udayanga Weeratunge, he resorted to outright fabrications, including one about the former envoy to Russia being investigated by authorities in Moscow for selling arms illegally to the Ukranian rebels. Weeratunge was also falsely accused of murdering a Sri Lankan employed at the Moscow embassy, despite the fact that, using camera footage from a CCTV camera, Russian authorities had already arrested a suspect for that crime. The suspect was later found guilty. But that did not deter Sri Lankan authorities from the ghoulish task of exhuming the body, which was not reburied for nearly a year.
Is Mr. Samaraweera’s credibility (what’s left of it) about to take a further beating as he plunges into the muddy, tangled waters that separate freebies enjoyed by the political elite from financial crimes requring a (top-brass) police chase around the world?
දේශප්‍රේමය මිනින මිම්ම මොකක්ද, ඇමතිතුමා?
දේශප්‍රේමය මනින්නේ බටලන්ද වගේ වධකාරාගාර හදන්න ඇති හැකියාවෙන්ද?
ප්‍රා වගේ සංවිධාන හදලා මිනී මරන්න පුළුවන් හැකියාවෙන්ද?
බැඳුම්කර වලින්ද?
නැව් වලින්ද? ගල් අඟුරු වලින්ද?
කොකේන් වලින්ද?
තඹ වලින්ද?
කරුංක වලින්ද?
වී වලින්ද? ප්‍
රාඩෝ වලින්ද?
රජයේ අමාත්‍යංශ ගොඩනැගිලි තියෙද්දී පෞද්ගලික ගොඩනැගිලි වලට ගෙවන කුලියෙන්ද?
වැසි වනාන්තර එලි කරන තරමටද? විකුණන වටිනා සම්පත් ප්‍රමාණයෙන්ද?
රජය සතු ඉඩම් වලින්ද? ගහන්න පුළුවන් කොමිස් වල වටිනාකමෙන්ද?
දත් ගලවන තරමටද? ඇමතිවරු රජයේ නිලධාරීන්ට බුරන සද්දෙන්ද?
තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා ලොතරැයි වලින්ද?
අනේ ඉතින් මේ විදියට යහපාලන මිම්මෙන් මැන්නොත් නම්, ගෝඨාභයට එක ලකුණක් වත් වැටෙන්නේ නැහැ. විමල්ට ලකුණු වැටෙන්නෙත් නැහැ.
රාජිත වගේ මුන් තමයි දේශප්‍රේමියෝ.
විමල්ව බොරු චෝදනා දමලා හිරේ දැම්ම වගේ ගෝඨාභයව කොටු කරන්නත් නින්දිත මෙහෙයුමක් යනවා. නින්දා අපහාස කරනවා. බොරු චෝදනා කරනවා. හිරේ දානවා කියනවා. නියම දේශප්‍රේමියෝ ඒවායින් සැලන්නේ නැහැ. මර්දනය තමන්ගේ පන්නරය කර ගන්නවා. කරදර හිරිහැර තමන්ට ආශීර්වාදයක් කර ගන්නවා. සිර කුටිය නියම දේශප්‍රේමීන්ගේ ප්‍රතිරූපය ඉහල නංවනවා. (නියම කියන වචනේ පාවිච්චි කලේ බොරු කාරයොත් හිටපු නිසා). ලෝකේ නමක් තියපු විප්ලවවාදියෝ හැම දෙනාම සිරගත වෙලා හිටියා. ඉතිහාසය තවමත් ඒ විප්ලවවාදියෝ ගැන ඒ දේශප්‍රේමීන් ගැන කතා කරනවා.
ගෝඨාභය කියන්නේ කවුද කියන එකට අටුවා ටීකා අවශ්‍ය නැහැ. උසාවි ගිහින් දේශප්‍රේමය ඔප්පු කරන්න ගෝඨාභය කවදාවත් රට ජාතිය පාවා දීලා නැහැ. කොටින් එක්ක සටන් කරන්න තීක්ෂණ, දක්ෂ යුධ ක්‍රමෝපායයන් සහිත සැලසුම සකස් කලේ ගෝඨාභය. ඒ වගේ මොලයක් තමයි අපේ රටේ ඊළඟ ජනාධිපති වෙන්නේ ඕනේ.
ඩොලර් කුට්ටියක් අරගෙන මහින්දව ඉස්සෙල්ලම පාවා දුන්නේ රාජිත. ගිය ආණ්ඩුවේ බොහෝ දූෂණ වංචා කරපු කොමිස් ගහපු ඇමතිවරු තමයි මේ ආණ්ඩුවේ ඉඳගෙන පහුගිය ආණ්ඩුවේ හොරකම් ගැන කතා කරන්නේ. අබ කෑවම නහය දනවලු.
FCID කියලා දේශපාලන පලි ගැනීම් වලටම විශේෂයෙන් හදපු දඩයම් ගුහාව නොතිබෙන්න, කිසිම විරුද්ධ පැත්තේ දේශපාලකයෙක් හිරේ යන්නේ නැහැ. ස්වාධීන අධිකරණයකින් බොරු චෝදනා හදලා එහෙම කරන්න බැරි නිසා වෙනම ඒකකයක් පිහිටෙව්වා. මෙහෙම කරන්නේ මිනිස්සුන්ව නොමග යවන්න. ආණ්ඩුව හොරු අල්ලනවා කියන්න. ඉතිහාසයේ දූෂිතම අගමැති, FCID එක ලව්වා හොරු අල්ලනවා කියනව තරම් විහිළුවක් තවත් නැහැ.
Quote: “..අද මාධ්‍ය නිදහස ලබාදී තිඛෙනවා. කතෘවරුන්ට කවුරුවත් ප්‍රහාර එල්ල කරන්නේ නැහැ. ජනාධිපතිවරයා, අග්‍රාමාත්‍යවරයා සහ අමාත්‍යවරුන්ට පරිභව කිරීමට අවස්ථාව උදාවී තිඛෙනවා…” Unquote:
දේශපාලකයන්ට පරිභව කිරීම මේ රටට අඳුන්වා දුන්නේ කවුද? හංසයා ඉස්සර කරගත්ත වෘක රැල නෙමෙයිද?
පහුගිය ජනාධිපතිවරණ කාලේ මගේ දේශපාලනය ගැන උනන්දුවක් තිබුනේ නැහැ. මම දේශපාලනය කතා කරන්න පටන් ගත්තේ විමල් ජන පවුරක් ගොඩ නගපු 2015 පෙබරවාරි ඉඳන්. ඊට පස්සේ තමයි කලින් හංසයා කියපුවා දැන ගත්තේ. පහුගිය ආණ්ඩුවේ නායකයන්ට පරිභව කරන්න, බොරු චෝදනා කරන්න ඕනේ තරම් නිදහස තිබුනා. නැත්නම් අද යහපාලනය බලයට එන්නේ නැහැ. මිනිස්සුන් විතරක් නෙමෙයි මම හිතන්නේ වර්තමාන ජනාධිපතිතුමාත් හොල්මන් වෙන්න ඇති ෆයිල් ගොඩ දැකලා. අද පේනවා ඇති වෙලා තියෙන්නේ මොකක්ද කියලා. බූමරංගයක් ගැහැව්වම ආපහු එනවා. එදා විසි කරපු බූමරංගය අද ආපහු එනවා. එදා කරපු පරිභව අද ආපිට යනවා. සවභාව ධර්මය වෙනස් කරන්න කාටවත් බැහැ.
දේශපාලකයන් තමන්ගේ කඹ ඇදිල්ලට යොදා ගෙන තියෙන්නේ ජනතාව. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ tailwind එක ජනතාව. අවුරුදු දෙකක් තිස්සේ tailwind එක දුක් විඳිනවා. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට වගේ වගක් නැහැ. දේශපාලකයෝ කඹ අදිනවා. ඊට පිටිපස්සේ ඉඳන් ජනතාවත් කඹය අදිනවා. මේ කඹ ඇදිල්ලෙදී ආණ්ඩුවේ සහ විපක්ෂයේ හේතුව වෙනස් වුනත් අරමුණ එකයි. විරුද්ධ පක්ෂේ මන්ත්‍රීවරු කඹය අදින්නේ කාලය කන්න. ආණ්ඩුව පැත්තෙන් කඹය අදින්නෙත් කාලය කන්න. දෙගොල්ලොම කරන්නේ කඹය ඇද ඇද රටේ ප්‍රශ්න නොවිසඳී තියා ගන්න එක.
මම නම් කඹය ඇතාරියා. ගිය අවුරුද්දේ ඔක්තෝබර් 7 රත්නපුරේ JO රැස්වීමට ආපු මිනිස්සුන්ගේ පින්තූර, විමල්ගේ facebook එකෙ දාලා තිබුන ඒවා enlarge කරලා බලලා මට හුඟක් දුක හිතුනා. මිනිස්සුන්ගේ දුක, වේදනාව, කඳුල, බඩගින්න, පිපාසය දේශපාලන ගමනකට යොදා ගන්න එකට සහයෝගය දෙන එක වැරදි බව මට තේරුනා. ඒ එක්කම හිටපු ආරක්ෂක ලේකම්තුමාගේ කතාවත් ඊට පස්සේ දවසේ ජනාධිපතිතුමාගේ ඔක්තෝබර් 12 කෙලින් කතාවත් අහලා මට හිතුනා මිනිස්සු වෙනුවෙන් වෙනස් සටනක් කරන්න. මං කරපු දෙයක් නෙමෙයි, නමුත් අද රටේ පාලනයේ වෙනසක් වෙන්න පටන් අරන් තියෙනවා. විමල් එක්ක අපි කෑගහපු සටන් පාඨ බොහොමයක් හරි පැත්තට වෙනස් වෙලා තියෙනවා. විසඳිලාම කියලා කියන්න බැරි වුනත් හොඳ පැත්තට වෙනසක් වෙලා තියෙනවා.
මට ඉන්න ජනාධිපතිතුමාගෙන්වත් හිටපු ජනාධිපතිතුමාගේන්වත් ඇති වැඩක් නැහැ. මම දේශපාලකයන්ට කැමතිත් නැහැ. මට අවශ්‍ය ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳෙනවා දකින්න. හැමෝම දේශපාලකයන් ගැන කතා කරනවා. ප්‍රශ්ණ ගැන කතාකරනවා. ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳන්න බලපෑමක් නැහැ.
හරියට අර “ඇරඹුමේ” කළා වගේ. විමල් ගැන කතා කරනවා. විමල්ව නිදහස් කරන්න කියන්නේ නැහැ. විමල්ට හිරේ දුක් විඳින්න ඉඩ ඇරලා විමල්ව market කරනවා. විමල්ට අනිත් දේශපාලකයන්ට වගේ cheap popularity අවශ්‍යයි කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. විමල්ට මිනිස්සු ආදරය කරන්නේ විමල්ගේ නොවෙනස් ප්‍රතිපත්ති නිසා. රට ගැන විමල්ගේ තියෙන අසමාන ආදරය නිසා. විමල් විප්ලවවාදියෙක් මිසක් සාමාන්‍ය දේශපාලකයෙක් නොවෙන නිසා.
Quote: “..2020 මැතිවරණයට අපි සුදානම්. විපක්ෂය අපි බියගන්වන්නේ නැහැ. බලෙන් ඡන්දය ගන්නෙත් නැහැ. ජනතාවගේ ‘ආදරය’ සමග රජය බිහිවිය යුතුයි…” Unquote:
මේ තමයි ලොකුම joke එක. ජනතාව පැත්තේ ඉඳන් කියන්න තියෙන්නේ 2020 ට අපිත් ලෑස්තියි කියන එක. වතුර කියන දේ නිශ්චල කරන්න පුළුවන් වගේම කළඹන්නත් පුළුවන් දෙයක්. මහ කුණාටු, සුනාමි එන්න කලින් වතුර නිශ්චල වෙනවා. ගුප්ත බවක් පේනවා. තේරුම් ගන්න අමාරු වෙනවා. ජනතාවත් එහෙමයි. 2020ට සිරිසේන ජනාධිපතිතුමා ඉල්ලයි කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. 2020දී UNP ආණ්ඩුවයි JVP එකයි නැත්තටම නැති වෙලා යනවා. ජනතා පැතුම ඉෂ්ඨ වෙනවා. නියම “පෙරළිය ඇරඹෙන්නේ” 2020 දී. දැනට නම් පෙරළිය ඇඹරෙනවා විතරයි. අරඹන්න ඉස්සෙල්ල ඇඹරෙන එක නවත්තගෙන ඉන්න එපෑය. ඒගොල්ලන්ගේ ඇරඹුම ජනතාවට පෙන්නේ ඇඹරුමක් වගේ බව දන්නේ නැහැ. පව්.
විමල්ගේ ඉල්ලීමට 2015 පෙබරවාරි නුගේගොඩට ස්වේච්චාවෙන් ආපු සෙනඟ අතර වැඩිපුර හිටියේ මධ්‍යම පන්තිය. විමල්ගේ හැම රස්වීමකම හිටියේ (1,2,3,4) හොඳට ඇඳ පැළඳ ගත්ත මිනිස්සු. මධ්‍යම පන්තිය. පස්සේ ඒ තත්වය වෙනස් වුනේ SLFP මන්ත්‍රීවරු සංවිධානය කටයුතු බාර අරන් සෙනඟ “ගේන්න” පටන් ගත්ත නිසා. “පාද යාත්‍රාව” වෙනුවෙන් පාරට ආපු වැඩි දෙනා, ලිප්ටන් වටරවුමට ආව වැඩි දෙනා මධ්‍යම පන්තිය. ලෝකේ ආණ්ඩු පෙරළුවා නම් පෙරලුවේ මධ්‍යම පන්තිය. වෙනසක් කළා නම් කලේ මධ්‍යම පන්තිය. පීඩිත පන්තිය නෙමෙයි. දේශපාලකයෝ පීඩිත පන්තිය යොදා ගන්නේ තමන්ගේ පැවැත්ම රඳවා ගන්න. 2015 වෙනසක් කලෙත්, (නොමඟ ගිය) මධ්‍යම පන්තිය. 2020 වෙනසක් කරන්නෙත් මධ්‍යම පන්තිය ඉස්සරහට ඇවිල්ල. (Over to you, Wimal). 2020 ආණ්ඩු බලය යන්නේ මධ්‍යම පන්තිය කැමති කෙනෙකුට. නියම පෙරළිය ඇරඹෙන්නේ එදාට. දැන් නිකම් ඇඹරෙනවා විතරයි.
අහිංසක මිනිස්සුන්ගේ නැති බැරිකම, දුක, වේදනාව, කුසගින්න market කරන එකට මම විරුද්ධයි. අපි කරන්න ඕනේ ඒ මිනිස්සුන්ගේ ප්‍රශ්න විසඳන්න ආණ්ඩුවට බලපෑමක් කරන එක. විරුද්ධ පක්ෂ මන්ත්‍රීවරු කරන්න ඕනේ ඒ මිනිස්සු අතරට ගිහින් දුප්පත් මිනිස්සුන්ට කතා කරලා ඒ ප්‍රශ්න අරන් ඇවිල්ල පාර්ලිමේන්තුවේ කතා කරලා, ප්‍රශ්නේ විසඳෙන තුරු කතා කරලා, ඒ අසරණ මිනිස්සුන්ට සහනයක් ලබා ගන්න උදව් කරන එක. ජනතාව දේශපාලකයන්ගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඒක. අවුරුදු දෙකක් ඇඹරි ඇඹරී ඉඳල, දැන් ආපහු අළුතින් ඇඹරෙන්න පටන් ගන්නවලු. 😀 😀 😀
ජනාධිපතිතුමා දැන් රටේ පාලනය ටික ටික තමන් අතට අරන් නිසා, මම හිතනවා මිනිස්සුන්ගේ සැබෑ ප්‍රශ්න වලට විසඳුමක් දෙයි කියලා. තවම රනිල්ගේ වැරදි නිවැරදි කරගෙන යනවා.
මම මේක ටික දවසකට කලිනුත් කිව්වා. මම හිතනවා ජනාධිපතිතුමාට රටේ ප්‍රශ්න විසඳන්න අවස්ථාවක්, නිදහසක් සහ අවකාශයක් ලබා දිය යුතුයි කියලා.
ලෝක බැංකුව, IMF වගේ ආයතන තියෙන්නේ අපි වගේ රටවල් වලට උදව් කරන්න. මහ බැංකු සංචිතය සමබර කරගෙන මිසක් ආර්ථික අර්බුදයෙන් ගොඩ එන්න බැහැ.
ආර්ථිකය කඩා වට්ටපු මහා බැංකු බැඳුම්කර වලින්ම තමයි ආර්ථිකය නැවත ගොඩ නඟා ගන්න පුළුවන් වෙන්නෙත්. මං කියන්නේ ළිඳට වැටුණු ලංකාවේ ආර්ථිකය ළිං කටින්ම ගොඩ ගන්න කියල.
