අනුර කුමාරගේ පුතා කසුන් දිසානයක හා බුදු රනිල් මාමා

කමිසයේ කොලරයේ කුණු ඕනෑ තරම්, සමහරක් උන්ගේ දාඩියට කමිසයේ කොලරය දියවෙලා, ඉරිලා,. හොඳ සපත්තු දෙකක් ගන්න කන කට්ටක්, වැඩිපුරම දාන්නෙ සෙරෙප්පු නෙවි සෙරෙප්පු කෑලි. පවුලේ උන් එක්ක සතුටක් විඳින්න දිනයක් එන්නේම නැති තරම්. එහෙම වින්ඳත් පහුවදාට විවේචන. මේ ජවිපෙ පූර්ණ කාලින සාමාජිකයාගේ ජීවිතයයි.

එහෙම කට්ට කන උන් දන්නවද දන්නේ නැහැ අනුර කුමාරගේ පුතු මිහින්ලංකා එකට ඇතුල්වුනේ කොහොමද කියලා, රස්සා වලින් දොට්ට දාද්දී කසුන් දිසානයකට රනිල්ගේ පිහිටෙන් නැවත රැකියාව ලැබුනු වග. තක්කඩි වමේ අනුරලා උඹලව කොයිතරම් අන්දලද බං.

ඔය විදියට දුක්විඳල ව්‍යාපාරය වෙනුවෙන් දිවිපිදූ සාමාජිකයනුත්…ඔවුන්ගේ පවුල්වල උදවියත් අදත් ඒ ස්ථාවරයේම සිටිමින්..
තමන්ගේ පෞද්ගලික මුදලුත් තාම පක්ශය වෙනුවෙන් යොදවති..

ඒ මිනිසුන්ටත් අපගේ කනගාටුව පළකරමි..

චාමි ට්‍රින්කොමලි
ඔබගේ අදහසට තව කොටසක් එකතු කලෙමි

“රාවයේ” ගාමිණී වියන්ගොඩ නිවටයා සහ විදර්ශන කන්නන්ගර හොරිකඩයා අතර වෙනස කුමක්ද ?

 

Dasun Rajapakse

කුමාර් ගුණරත්නම් දිෂ්ටිය – පාරිභෝගික භාණ්ඩ සම්බන්ධයෙන් ඔබට ඇති තෝරාගැනීමේ අයිතිය ගැන ලොරි ටෝක් දෙන විදර්ශන තමන්ගෙ මුහුණුවර කුමාර් ගුණරත්නම් වගේ සකස් කරගැනීම කියන්නෙත් චින්තන කීව දේමයි. එතනදි චින්තන මේ මැට්ටට වඩා ගොඩක් ඉදිරියෙන් ඉන්නවා. ධනවාදයට පූර්ණ ලෙස විකසිත නොවී මෙලන්කොලික තත්ත්වයක ඉන්න විදර්දනට තිබෙන්නේ පුදුම ආශාවක්.. මේ ආශාවේ කෙළවර හරියෙදි රන්ජිත් පෙරේරා විදර්ශන උගන්වන පාසලට ආර්.ඩී.එෆ් එකේ නිලධාරින්ව රැගෙන විත් ටයර් පටි වලින් හැමෝම ඉදිරියේ ප්‍රසිද්ධියේ තලද්දි තමයි මේ මනුස්සයට තේරුම් යන්නේ තමන් කරමින් සිටි පිස්සුවේ දිග පලළ …

දැන්වත් තේරුම් ගනිල්ලා!
එංගලන්තයෙ, මැන්චෙස්ටර් හි ප්‍රාසාංගික වේදිකාවක් අසළ පුපුරා යන බෝම්බයෙන්, මේ වනවිට විසිගණනක් මියගිහින්, පනස් ගණනකට තුවාල වෙලා. මේ ඛේදවාචකයට ඉලක්කව ගොදුරු වෙන්නෙ ළමයි! මේ සිද්ධිය ගැන අපි මිනිස්සු හැටියට මුළු හිතින්ම කම්පාවෙන්න ඕනෙ, ඒ වගේම ත්‍රස්තවාදයට කොන්දේසි විරහිතව විරුද්ධ වෙන්න ඕනෙ. ඒත්, ලංකාව, තිස් වසරක දරුණු ත්‍රස්තවාදයකට මුහුණ දෙමින් හඬා වැළපෙනකොට, තමන් සංවර්ධිතයි කියලා හිතාගෙන ඉන්න හුඟාක් රටවල්, ලංකාවෙ අපට විහිළු කෙරුවා, හිනා වෙවී, ත්‍රස්තවාදයට උදව් කෙරුවා. අපට සාමය ගැන පාඩම් උගන්වන්න හැදුවා. අපේ නොදියුණුකම ගැන පුදුම වුණා.

ඉතිං, මහත්වරුණි!
දැන්වත් උඹලා තේරුම් ගනිල්ලා, මේ යන ක්‍රමයට මොකෙකුටවත් පවතින්න බැරි බව! අර ඇමරිකානු නායකයා, ට්‍රම්ප් මැද පෙරදිග කෑල්ලක් balance කරගෙන game එක play කරන්න හැදුවට වැඩක් වෙන්නෙ නැති බවත් මතක තියා ගනිල්ලා!
CHAPA
2017 මැයි 23//

මේ චාපා බණ්ඩාර ඔහු ගේ වෝලයේ එංගලන්තයේ මැන්චෙස්ටර් හි ඇති වූ බෝම්බ ප්‍රහාරය ගැන ලියා තැබූ සටහනකි. එහිදී ඔහු දෙවනුව කියා ඇත්තේ අපි මිනිසුන් හැටියට මුළු හිතින් ම කම්පා විය යුතු බවත් ත්‍රස්තවාදය ට කොන්දේසි විරහිතව විරුද්ධ විය යුතු බව ත් ය. මුලින් ම ත්‍රස්තවාදය යනු කුමක්ද යන්න අපි පැහැදිලි කරගෙන සිටිය යුතු ය. එය ඔක්ස්ෆර්ඩ් ශබ්දකෝෂයේ ලබා දෙන නිර්වචනය මෙයයි.
Terrorism-The unlawful use of violence and intimidation, especially against civilians, in the pursuit of political aims.

දැන් මේ නිර්වචනය අනුව මැන්චෙස්ටර් හි ඇති වූ ප්‍රහාරය ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරයක් බව සැබෑ ය. මෙම මැන්චෙස්ටර් හි ඇති වූ ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය ISIS සංවිධානය විසින් භාර ගෙන ඇති බව ට ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරයි. එය අනුමත කිරීමට කිසිදු සිහිබුද්ධියක් හෝ මානුෂීයබවක් ඇති කෙනෙකු ට නොහැකි බව ට චාපා බණ්ඩාර කරන ලද ප්‍රකාශය ට අපිට එකඟ විය ද හැක.
නමුත් චාපා බණ්ඩාර වැනි පුද්ගලයන් අමතක කරන දෙය නම් මෙම ත්‍රස්තවාදය ඇති වීමට හේතුව ඊටත් වඩා බිහිසුණු “රාජ්‍යය ත්‍රස්තවාදය” යන්න.

සෑම සමාජයක් ම විවිධ මත දරන කණ්ඩායම් වලින් සමන්විත වේ. එහි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ඛාණ්ඩ මෙන් ම ඉතාම දරුණු ප්‍රචණ්ඩකාරී මතදාරීන් ද වේ. නමුත් සාමාන්‍යයෙන් සමාජයේ බොහෝ කොටස් අදේශපාලනික ය. එම සමාජයේ තීරක බලය නිර්මාණය වන්නේ මෙම අදේශපාලනික කොටස් පිළිගන්නේ කුමන අදහස් ද යන්න මත ය.

ඉස්ලාම් මූලධර්මවාදය ට ඉතිහාසයක් ඇත. ඉස්ලාම් ධර්මය ශතවර්ෂ 14 ක් පැරණි ධර්මය කි. නමුත් බොහෝ දෙනාට අමතක වන කාරණය නම් ඉස්ලාම් මූලධර්මවාදය අඩුම තරමින් මතු වන්නේ 19 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී බව. නමුත් එය මුලින් පැවතුණේ යම් කිසි කුඩා මූලධාර්මික ඛාණ්ඩයන් ලෙස ය. ඔවුන් මුස්ලිම් සමාජ වල එතරම් ජනප්‍රිය ද නොවී ය. 1960 භාගයේදී ඊජීප්තුවේ දෙවැනි ජනාධිපති වූ ගමාල් අබ්දුල් නසාර් ඉස්ලාම් මුස්ලිම් සහෝදරත්ව(Muslim Brotherhood )මූලධර්මවාදීන් කාන්තාවන් හිස වසා ගෙන සිටිය යුතුය යන ඉල්ලීම විහිලුව ට ලක් කරමින් කරන ලද ප්‍රසිද්ධ කතාව අදටත් ඔබට අන්තර්ජාලයෙන් ලබා ගත හැක. එපමණක් නොවේ. දැනට ඉස්ලාම් මූලධර්මවාදය ට නතු වී ඇති බොහෝ මුස්ලිම් රටවල් පැවතුණේ බටහිර ට නැඹුරු ප්‍රජාතාන්ත්‍රික රටවල් ලෙස ය. එහිදී ප්‍රජාතාන්ත්රවාදී මත දරන්නන් බලවත් වී සිටි අතර මූලධර්මවාදීන් ට එතරම් සැලකිය යුතු බලයක් තිබුණේ නැත. නමුත් මේ තත්ත්වය දෙවැනි ලෝක යුද්ධයෙන් පසු සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් විය. විශේෂයෙන් ඇමරිකාව ආණ්ඩු ප්‍රමුඛ බටහිර රටවල් තෙල් නිධි පාලනය කිරීම වෙනුවෙන් මෙම රටවල් මිලිටරිමය සහ දේශපාලනික වශයෙන් ආක්‍රමණය කිරීම හේතුවෙන්. 1957 දී ඇමරිකාව ප්‍රධාන තෙල් නිපදවන ඉස්ලාම් ලෝකයේ ප්‍රධාන ප්‍රදේශ 3 ක මිලිටරිමය ප්‍රශ්න ඇති කර තිබේ. ඒවා නම් මදපෙරදිග(ඉරානය), ආසියාව(ඉන්දුනීසියාව) සහ උතුරු අප්‍රිකාව(ඇල්ජීරියාව). බටහිර ට හිතැතිව සිටි මෙම ප්‍රදේශවල ජනයා ගේ වෛරය ඇමරිකාව වෙත ඇති වන්නට පටන් ගන්නේ මෙතැන් සිටය. එය එකල ජනාධිපති ව සිටි ඩ්වයිට් අයිසන්හවර් ඔහුගේ ආණ්ඩුව සමඟ මේවා දීර්ඝ වශයෙන් කතා කර තිබේ. පසුව මේ තත්ත්වය ඊශ්‍රායල-පලස්තීන ප්‍රශ්නයේදී ඇමරිකාව ක්‍රියා කරන ලද ආකාරය නිසා තවත් උත්සන්න විය. ඉන් සිදු වුයේ මෙය ඇමරිකාව ඇතුළු බටහිර රටවල ට එරෙහිව සංස්කෘතික වෛරයක් දක්වා වර්ධනය වීමයි.

එපමණක් නොව, ඉරාකයේ 2001 ට පෙර සුන්නි සහ ෂියා ප්‍රශ්නය අද තරම් දරුණුව ට පැවතුනේ ද නැත. ඉරාකයේ ප්‍රධාන නගරවල සුන්නි ෂියා පවුල් එකිනෙක අන්තර් විවාහ කරගනිමින් සාමකාමීව ජීවත් වූ අතර සුන්නි සහ ෂියා කවුද යන්න පවා එතරම් වැදගත් කාරණයක් වුණේ ද නැත. මේ තත්ත්වය 2006 දී සම්පූර්ණයෙන් ම වෙනස් වූ අතර ඇමරිකාව ඉරාකය ආක්‍රමණය කිරීමත් සමඟ මූලධර්මවාදී කල්ලි වල බලය වැඩි වී ඇමරිකාව ඇතුළු බටහිර රටවල ට වෛර කරන පිරිස් ඉතා ශීග්‍රයෙන් ඔවුන් ට එකතු විය. අද මේ ලෝකයේ තිබෙම ඉස්ලාම් රැඩිකල් ප්‍රශ්නය නිර්මාණය කරන ලද්දේ ඇමරිකාව ඇතුළු බටහිර රාජ්‍යයන් ය. මේ තත්ත්වයන් ට මුල් වන්නේ “රාජ්‍යය ත්‍රස්තවාදය” යි. චාපා බණ්ඩාර වැනි අය කරන්නේ වඩා බිහිසුණු මෙම රාජ්‍යය ත්‍රස්තවාදය ගැන කිසිත් සඳහන් නොකරමින් එක පාර්ශවයක පමණක් වැරදි කතා කිරීම ය. මේ තත්ත්වය නැවත්වීම ට නම් මුලින්ම කළ යුත්තේ මහජනයා මෙම රාජ්‍යය ත්‍රස්තවාදය ට එරෙහිව නැගී සිටීමයි. ඔවුන් තවමත් මෙම රාජ්‍යය ත්‍රස්තවාදය ලෝකයේ හැමතැනම පතුරුවමින් සිටී. නමුත් චාපා බණ්ඩාර වැනි අයට කියන්න තියෙන්නේ අපි ත්‍රස්තවාදය ට විරුද්ධ වෙමු. නමුත් මූලධර්මවාදීන් ගේ ත්‍රස්තවාදය ට පමණක් නොව රාජ්‍යය ත්‍රස්තවාදය ත් ඇතුළුව කියා ය.

අවසාන වශයෙන් කිව යුතු කාරණය නම් මේ කාරණය ලංකාව ට ද එලෙසින් ම අදාල බව ය. ප්‍රමාණයෙන් කුඩා එතරම් බලයක් නොමැති LTTE සංවිධානය බලවත් වුණේ 1983 ජූලි කලබලයෙන් පසුව ය. එහිදී පැවතුණු රාජ්‍යය දෙමළ අහිංසක සිවිල් ජනයා කෙරෙහි සිදු කරන අද අමානුෂික ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා වලට අනුබල දෙමින් ක්‍රියා කරන ලද අතර සාමන්‍යය සිංහල ජනයා ද මෙය ට ක්‍රියාකාරීව එකතු වී දෙමළ ජනයා අමානුෂීය ලෙස පීඩනය ට ලක් කරන ලදී . සිංහලයා කරන ලද ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවන් පිළිනොගනිමින්, ඒවා ගැන අඩුම තරමේ දෙමල ජනයා ගෙන් සමාව වත් ඉල්ලීමට සූදානම් නොමැතිව, දෙමළ ජනයා ගේ ත්‍රස්තවාදය කතා කරන්න ට කාටවත් අයිතියක් නැත. එසේ කරන සියලු දෙනා මම හඳුන්වන්නේ අමානුෂික අමන තක්කඩි ලෙස බව අවසානයේ සඳහන් කළ යුතු ය.

සිංහල අවුරුද්ද එන කොට රනිල් රට පනිනවා…. ඇයි බං ඒ…

සිංහල අවුරුද්ද එන කොට රනිල් රට පනිනවා. ගිය අවුරුද්දෙ කොහෙ ගියා ද කියන එක මතක නැහැ. මේ ගොල්ලන් පිටරට යන හැටියට ඒවා මතක තියාගන්න වෙන ම දත්ත බැංකුවක් තියා ගන්න වේවි. මේ පාර නම් රනිල් ගිහින් තියෙන්නෙ ජපානෙට. අවුරුදු නැකත අසුබ කියා දැන් විද්‍යාඥ බන්දුලත් කතා කරන එකේ රනිල් සකුරා මල් පිපී දැයි බලන්න යන්න ඇති. රනිල් දන්නෙ චෙරි බ්ලොසම්ස් මිසක් සකුරා මල් නො වෙයි.

කොයි හැටි වෙතත් රනිල් සිංහල අවුරුද්ද එන කොට රටින් පනිනවා. ඒ බුලත් අතක් අරං තමන් බලන්න එන්න කොල්ලො කුරුට්ටො මග අරින්න වෙන්න බැහැ. රනිල්ට අවුරුදු සිරිත් අල්ලන්නෙ නැති පාටයි. රනිල් දැන් සිංහල කතා ටිකක් ඉගෙන ගෙන ඇති නමුත් ඔහු තවමත් සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට ආගන්තුකයෙක්. අනුර කුමාර හිතන්නෙ මෙතන තියෙන්නෙ පංති ප්‍රශ්නයක් කියලා.

පංතිය කියන්නෙ මොකක් ද කියලා කාල් මාක්ස්වත් රෝහණ විජේවීරවත් දැනගෙන හිටියෙ නැති කොට අනුර මොනව කියනව ද දන්නෙ නැහැ. මාක්ස්ගෙ කම්කරු පංතිය ලෙනින්ගෙ කම්කරු පංතියට වෙනස්. විජේවීරගෙ නිර්ධන පංතිය ඒ දෙකට ම වෙනස්. ඔය පංතියට තමන්ගේ ම වූ විඥානයක් නැහැ. ඒක පිටින් ගේන ඕන. ඒ බව කියන්නෙ මා නොවෙයි, ලෙනින්. මා කියන එක විශ්වාස කරන්නෙ නැත්නම් ලෙනින් ලියලා තියෙන දේ කියවලා බලන්න. ලංකාවෙ උගතුන් කියන අය කියවන්නෙ නැහැ. බුදුන් වහන්සෙ නාගදීපයට වැඩම කෙළේ බක් මහ අමාවක කියලා කිව්වට විශ්වාස කරන්නෙ නැහැ. මහාවංසය කියවලා බලන්නෙ නැත්තෙ ඇයි?

රනිල්ට ජාතිකත්වයක් නැහැ. ප්‍රශ්නය ඒකයි. ඔහු නියෝජනය කරන්නෙ ඇංග්ලිකන් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය. ඒ මහුගෙ පියා ඇංග්ලිකන් ක්‍රිස්තියානි වීම නිසාවත් බාප්පා ඇංග්ලිකන් බිෂොප්වරයකු වීම නිසාවත් වෙන දෙයක් නො වෙයි. ඔහුගෙ මවගෙ පාර්ශ්වය බෞද්ධ වුණත් ඒකෙ ඩෙප් විජේවර්ධන සම්භවයක් තියෙනවා. ඒ ඔක්කොට ම වැඩිය රනිල් හැදිල වැඩිලා තියෙන්නෙ ආගමෙන් මොකක් වුවත් ඇංග්ලිකන් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතික පරිසරයක. පනස්හයේ ජයග්‍රහණයෙන් පස්සෙ බණ්ඩාරනායක මහත්තයත් හැන්දෙන් ගෑරුප්පුවෙන් කිරිබත් කාලා අනාගත්ත. රනිල් සංස්කෘතික වැඩවල දී කොහොමටත් අනාගන්නවා.

රනිල්ට ඒ කටයුතුවල පුරුද්දක් නැහැ. ඒ නිසා ලංකාවෙ හිටියොත් නොදන්න දෙයක් කරන්න ගිහින් රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශවලට අහුවේවිය කියා රනිල් අවුරුද්දට කලින් රටෙන් පැන ගන්නවා වෙන්න ඇති. මේ අවුරුද්දෙ නම් රනිල්ට තවත් හේතු තියෙන්න ඇති පැන ගන්න. මේ ගමන නැකත අසුබයි කියලා දෛවඥයන් රාශියක් ම කියලා තිබුණා. රනිල් හිතුව ද දන්නෙ නැහැ රටින් පැනලා ගිහින් අසුබ නැකත මගහරින්න. එතකොට මෛත්‍රිට සිද්ධ වෙනවා ඒකට මුළුමනින් ම කරගහන්න. මෙතන දි මෛත්‍රි කියන්නෙ මෛත්‍රි වික්‍රමසිංහ නොවෙයි ගොවියා පුත් මෛත්‍රිපාල සිරිසේන.

බන්දුල ගුණවර්ධන රවි කරුණානායක වගේ ම ආර්ථික විශේෂඥයෙක්. බන්දුලට ජාත්‍යන්තර සම්මානයක් නම් ලැබිලා නැහැ. ඒත් බන්දුල අප වගේ නොවෙයි. මහා ප්‍රබුද්ධයෙක්. ඔහුට සිංහල අවුරුද්දක් නැහැ. ඔහු වජිරාරාමෙට ගිහිල්ල සිංහල ද්‍රවිඩ අවුරුද්දක ද මොකක් ද එහෙක නැකැත් ගැන කතා කරන්න. නැකැත් අසුබයි කියලා බන්දුලට ප්‍රශ්නයක් වෙලා. නැකැත් විද්‍යාත්මක කියලා බන්දුල කියනවා ද? බන්දුලට අනුනායක හාමුදුරුවො අනුශාසනා කළ අන්දමක් ගැන වාර්තා වෙලා තිබුණෙ නැහැ.

ද්‍රවිඩ කියන්නෙ දකුණ කියන එක. වින්ධ්‍යා කඳුවැටියෙන් දකුණ. බන්දුල ලංකාවෙ දකුණෙ මිනිසුන් ගැන කතා කෙරුව වෙන්න බැහැ. හින්දු අලුත් අවුරුද්දක් ගැන සඳහන් වෙන්නෙ නැහැ. හින්දු අවුරුද්දක් අද ඉන්දියාවෙ පැවැත්වෙන්නෙ නැහැ. එදා පැවතුනෙත් නැහැ. අප්‍රේල් දහහතර ඉන්දියාවෙ නිවාඩු ලැබෙන්නෙ ප්‍රාන්ත කිහිපයක විතරයි. හින්දු අවුරුද්දක් ගැන කතා කරන්න පුළුවන් තෛපොංගල් දිනයෙන් පටන් ගෙන පමණයි. වෙනත් හින්දු අවුරුද්දක් ගැන කතා කරන්න බැහැ.

ඒත් ඉංගිරිසි කාරයො ලංකාවෙ සිංහල අවුරුද්දට නිවාඩු දෙන විට හින්දු ජනතාවටත් නිවාඩුව දෙනව කියලා කියන්න, එහෙම නැත්නම් තුලනය (බැලන්ස්) කරන්න අවුරුද්ද සිංහල හින්දු කියලා නම් කළා. ඒ කාලෙ මේ රටේ දෙමළ අනන්‍යතාවක් තිබුණෙ නැති බව ඒකෙනුත් පේනවා. නැත්නම් ඉංගිරිසින්ට සිංහල දෙමළ අවුරුද්ද කියලා නම් කරන්න තිබුණා. සිංහල හින්දු අලුත් අවුරුද්දක් ගැන කිවුවට යාපනයේ අපේ වගේ අවුරුද්දක් තිබුණෙ නැහැ. අදත් නැහැ. බන්දුලට යාපනයට යන්න බැරි නම් දහහතරවැනිදාට වැල්ලලවත්තට ගිහිල්ල බලන්න පුළුවන්.

අවුරුදු විස්සකට විතර ඉස්සර පඬියන් සිංහල දෙමළ අවුරුද්ද කියලා කියන්න පටන් ගත්ත. ඒ සිංහල හින්දු කියන එක ගැලපෙන්නෙ නැති නිසා වෙන්න ඇති. ඔය දෙමළ අවුරුද්ද යාපනයට ආවෙ කෝරමණ්ඩල වෙරළෙන් ද සිංහලයන්ගෙන් ද? අපේ පුණ්‍යකාලය ඉන්දියාවෙ නැහැ. යාපනයෙ පුණ්‍යකාලම් කියලා ගාව ගෙන තියෙනවා. ඒත් පුණ්‍යකාලමේ දී වැල්ලවත්තෙ කෝවිලට කී දෙනෙක් යනව ද?

අද බන්දුල ප්‍රබුද්ධයකු නිසා දෙමළ කියන්නවත් කැමති නැහැ. ඔහු නොදන්නා ද්‍රවිඩකමක් ගැන කතා කරනවා. බන්දුල වගේ ප්‍රබුද්ධයන් පාර්ලිමේන්තු යන්නෙ සිංහල ඡන්දවලින් මිසක් ඊනියා ද්‍රවිඩ ඡන්දවලින් නොවෙයි. ඒත් ඔවුන් සිංහලයන්ට තම අවුරුද්ද අහිමි කරනවා. මේ ටික කියවලා කියන්න නලින් ද සිල්වා කියන්නෙ අන්තවාදියෙක් කියලා.

මේ ලිපිය ද තවත් ලිපි ද කාලය වෙබ් අඩවියෙන් කියවිය හැකි ය.
http://www1.kalaya.org/2017/04/blog-post_11.html
නලින් ද සිල්වා
2017 අප්‍රේල් 11

තිරිසනුන්ගේ ආන්ඩුව

මේ වසර 5 හ , 2020 න් අවසන්වෙනව සිරිසේන මහත්තයො……

අයෙත් ජීවත් වෙන්න වෙන්නෙ නිවාස අඩස්සියෙ…..

මොකද ඔයාව පාරෙ යන හිගන්නෙක්වත් මූනට මුලිචිචි වෙන්න අකමැති නිසා…..

පොලවෙ පයගහල ඉන්න මිනිසුන්ට ඔයාව ඒතරමටම එපාවෙලා තියෙන්නෙ…..

උදේට වැසිකිලියට යනකොට වැටෙන අසූචි තරමටම 2020 වෙනකොට ජනතාවට ඔයාව එපාවෙනව….

ඒක නවත්වන්ට දැන් වයිමත් පමා වැඩි ලොක්ක…..\

“ජනාධිපතිවරයෙක් වීමට තමන් බලාපොරාත්තු වූ කෙනෙක් නොවන බව”…
ඔබ ක්‍රියාවෙන්ම මේ වනවිටත් ලෝකෙටම පෙන්නලා තියෙනව නොවැ මගෙ අප්පෙ…
ආයි මොන කතාද?
හැබැයි “”””නොබෙල් “”” එකත් ගන්නවමයි මව් බිමටම වැටෙන්න කල සේවයටම..!

ලංකාවේ දේශපාලන නායකයෝ යම් යම් අවස්ථාවල බොරු කියල තියනවා. හැබැයි සිරිසේන වගේ බොරුකාරයෙක් කතන්දර පොතක හැර මගේ ජීවිත කාලෙටම දැකලත් නැහැ අහලත් නැහැ. මේ සත්වයාට ලැජ්ජාව කියල දේකුත් නැතිබව කියන කතා වලින්ම පේනවා. කවුරුහරි ලියල දෙන කතාවක් වේදිකාවක් උඩට නැගල කියතක් පීරිගාන කටහඬින් කියල දාල ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් දෙයක් කරන එක වගේම රනිල්ගේ ඇම්බැට්ටයන්ට කරන්න ඉඩ දීල රිලවා වගේ බලාඉන්නඑකනම් ජනාධිපති කම කියන්නේ, ලැජ්ජාව කියල දෙයක් තියන මිනිහෙකුට කරන්න බැරිදෙයක් තමයි ජනාධිපතිකම. මෙහෙම රටේ හැසිරෙන මිනිහෙක් කොහොමද ගෙදර යන්නේ සහ දරුවන් සමග ඉන්නේ. දරුවෝ හිතනවා ඇති මූ අපිට දරුවන්ට වගේ සැලකුවට ඇත්තටම අපි කාගේද කියල.

ජිනීවාහිදී දෙමල LTTE ඩයස් පෝරාවට අධිරාජ්‍ය වාදීන්ට NGO ලාට අවුරුදු 30ක තස්තවාදයෙන් දිනාගත් ජයග්‍රහණය සමග රට ජාතිය රණවිරුවන් පාවාදී පැමිණි දේශද්‍රෝහී හිටං ලොක්කා සාදරයෙන් වීරයෙක් ලෙස පිළිගත්ත මෝඩ කපටි ඇමති නිමල් සිරිපාල ගැන තව කවර කතාද ?

අගමැතිකමෙන් අයින් කලොත් වෙන එකම එක දේ තමයි සිරිසේන ජනාධිපතිතුමාට ජනාධිපතිකම නැති වෙන එක …මේක 2 පන්තියේ ළමයෙකුටත් තේරෙනවා ….රනිල් නැති උනා කියන්නේ unp සෙට් එක නැති වෙනවා. මහින්දගේ කට්ටිය කොහොමත් ඉන්නේ වෙන පැත්තක…එතකොට දැන් ජනාධිපති එක්ක ඉන්න එවුනුත් මහින්දට ආවඩන සත පහකට විස්වාස කරන්ඩ බැරි උන් ..ඔය මුතුහෙට්ටිගමල, මනුශල ..වගේ උන්. එනිසා රනිල් නැතුව ජනාධිපතිට පැවැත්මක් නෑ …..දේශපාලනයේ නැති අපි වගේ උන්ටත් තේරෙන මේ යථාර්තය අවුරුදු 50 ස් ගණනක් දේශපාලනය කරපු සිරිසේන ජනාධිපති තුමාට නොතේරෙන්න විදියක් නෑ මිත්‍රවරුනි….ඒ නිසා මේක මේ රනිල් එක්ක එකඟ වී සිරිසේන ජනාධිපතිතුමා නටන නාටකයක්

මංගලගේ FCID ගල

Mangala’s FCID Shenanigans At Los Angeles Consulate

By Hassina Leelarathna
Two police officers of the Financial Crimes Investigation Division (FCID) flew all the way from Sri Lanka in the last week of January 2017 to interrogate an employee at the Consul General’s office in Los Angeles.
What “financial crime” were the two top cops – Deputy Inspector General of Police Ravi Waidylankara and Chief Inspector Anura Senarathna — investigating that justified travel expenses running into thousands of dollars or the grilling of a highly-respected ministry employee over a two-day period ?
The investigation was at the behest of Foreign Minister Mangala Samaraweera. According to the state-controlled Daily News, “The minister told Parliament that a son of former Defence Secretary had allegedly wasted public funds by staying in Sri Lankan mission overseas. He stressed that these incidents need to be fully investigated by Parliament. Samaraweera said that financial irregularities has [sic] allegedly taken place when a house had been purchased for a Sri Lanka Consul General in Los Angeles in 2013, at a time when a Consul General has not been appointed.” (“Speaker appoints PSC to look into External Affairs Ministry,” CDN 12/21/16)
The Sunday Times in a column reported that:
“The Financial Crimes Investigation Division (FCID) has started a probe on how a Sri Lanka Consul General’s office in Los Angeles received Government funds running into millions of rupees when it was not staffed for more than two years.” (“Millions wasted on Lanka’s ghost consulate in LA,” ST 12/11/16)
The ST columnist went on to give the probe international proportions adding that “FCID detectives said they may obtain the help of US investigative agencies to question those linked to transactions in Los Angeles.”
It is noteworthy that the minister would have to call in the FCID (or that the FCID would go to American “investigative agencies” — FBI or CIA?) to start a “probe” when three government auditors had already visited Los Angeles (another junket costing Sri Lanka thousands of dollars) and investigated the same “financial crime.”
What the auditors found was that:
On January 15, 2013 CG Dr. Hector Weerasinghe entered into a 2-year lease to be effective March 1 of that year for a house in Glendale. Dr. Weerasinghe occupied the house until the end of his term on July 31, 2013.
The names of two drivers employed by the consulate were added to the lease after the departure of Dr. Weerasinghe and his driver.
Mr. Malraj de Silva (US citizen residing in LA) was appointed CG effective October 1, 2013 to the position of consul general but did not assume duties. The appointment was officially terminated in January of 2015. (Note: de Silva told this writer that his request for a leave of absence from his job at Los Angeles County dragged on for several months and was eventually denied.)
While de Silva did not officially assume duties, the two drivers employed by the consulate continued to live in the house – standard practice throughout the history of the LA consulate the auditors noted.
The auditors made it clear that the house was leased by Dr. Weerasinghe. Their report makes no mention of a house being purchased by the CG or that the government gave funds to the CG’s office when it was not staffed. The CG’s office itself, located on Wilshire Blvd., Los Angeles, was staffed and functioning.
By the very fact that a lease had been signed by its representative, GOSL was on the hook for the entire two years, regardless of whether it was occupied or not.In this case, two employees continued to live there since, as the auditors noted, the terms of their employment gave them that right.
The first opportunity to legally stop paying the monthly rent came at the expiration of the lease in February 2015. By then, Mr. Samaraweera was heading the foreign ministry. But instead of letting the lease expire on the empty house, his ministry actually extended it, for another 4 months.
Not just the auditors but Minister Samaraweera himself conducted an investigation at the consulate. The minister reportedly questioned the same employee during his trip to Los Angeles in September last year, the stated purpose of which was to announce plans for the 70th Independence Day (2018) celebrations. With the minister, who traveled from New York after attending the UN General Sessions, were ministry staffers and several others.
Apparently, the minister had not been able to get the incriminating evidence he was after. Hence, the rolling in of the FCID big guns who are more adept at intimidating, threatening, and bullying a witness.
The visiting FCID officers’ interrogation was mainly aimed at extracting a statement to the effect that Gothabaya Rajapaksa’s son was occupying the CG’s residence and that he had utilized the consulate vehicle for his personal purposes.
The “financial crime” here, one surmises, is the unauthorized use of government property. We get that.
But this investigation also raises some fundamental questions about government spending and entitlements. Are the lines between the legitimate and unauthorized use of state assets clearly demarcated? When is an adult with a parent working for the government entitled to scrounge off state assets with impunity? Are the offsprings of political appointees more privileged than those of government officials when it comes to freebies paid for by the state?
While the minister is cavalierly spending foreign exchange sending high-ranking cops to chase one alleged pilferer of state-owned assets, there’s quite a bit of the same kind of activity going on unchecked in his ministry. In fact, those outposts called “consulate general” offices, invariably staffed by political appointees who have no defined functions, no accountability, and are never called upon to show tangible results for the foreign exchange they suck up, are breeding grounds, the perfect loci, for the type of abuse the minister is at pains to (selectively) criminalize.
Taking the Los Angeles consulate itself as an example, if he did stay at the CG’s house, Rajapaksa’s son would not be the first nor last such unauthorized occupant. Consul General Dr. Weerasinghe had included his son on the lease in addition to his wife, driver, and housekeeper.
Currently, Sri Lanka is footing the bill for the housing of two adult children of the consul general. Mrs. Swarna Gunaratne (political appointee installed by Mr. Samaraweera) has named her adult son and daughter as occupants on the lease signed in April 2016 for the luxury mansion at $9,000 a month in Pasadena. GOSL is also on the hook for utility bills incurred as a result of these adults living in the CG’s home, including government cell phones.
In addition to these members of the CG’s family, a male friend of Mr. Samaraweera, someone from his electorate whom he hired for a job at the consulate after coming to power, is also reported to be staying at the Pasadena mansion. While he is a consulate employee, this person is not entitled to government housing.
As for the use of government vehicles, has the foreign minister ever wondered how many times a day the consulate vehicles are commandeered for personal purposes such as transporting the CG’s daughter to college, trips to the hairdresser, shopping, or picking up of family members from the airport?
And since he wants to make sure the use of government-owned vehicles is on the straight and narrow, strictly for state business, how would the minister categorize trips taken by the consul general for a dinner or lunch to the home of a compatriot? Is it personal or state-business when the consul general and her family members get chauffeured by a driver who is on the government payroll, in a vehicle paid for by the state, to parties at the home of wealthy Sri Lankans? Bear in mind that some of these late evening parties also result in overtime for the driver, again, charged to the Sri Lankan government.
Back to the two police officers’ interrogation at the Los Angeles consulate: it is not known if they succeeded in their mission of coercing a statement that would incriminate Rajapaksa’s son. What is clear is that the FCID, considered by many to be an extra-judicial body created by the current government to destroy its political foes, has added more grist to that mill by being co-opted into an expensive investigation that is seriously marred by its political overtones and shaky merits.
Seems Minister Samaraweera is once again letting intense political hatred override good judgment. Almost two years after firing his highly-publicized “$19 billion stolen funds” salvo at President Rajapaksa, he has still not provided proof to back up that explosive charge. In the case of another political target, Udayanga Weeratunge, he resorted to outright fabrications, including one about the former envoy to Russia being investigated by authorities in Moscow for selling arms illegally to the Ukranian rebels. Weeratunge was also falsely accused of murdering a Sri Lankan employed at the Moscow embassy, despite the fact that, using camera footage from a CCTV camera, Russian authorities had already arrested a suspect for that crime. The suspect was later found guilty. But that did not deter Sri Lankan authorities from the ghoulish task of exhuming the body, which was not reburied for nearly a year.
Is Mr. Samaraweera’s credibility (what’s left of it) about to take a further beating as he plunges into the muddy, tangled waters that separate freebies enjoyed by the political elite from financial crimes requring a (top-brass) police chase around the world?

රාජිතගේ පවුලේ ඇති මානසික ගැටලු ජාතික ගැටලු බවට පත් කිරීම

Champa says:

දේශප්‍රේමය මිනින මිම්ම මොකක්ද, ඇමතිතුමා?

දේශප්‍රේමය මනින්නේ බටලන්ද වගේ වධකාරාගාර හදන්න ඇති හැකියාවෙන්ද?

ප්‍රා වගේ සංවිධාන හදලා මිනී මරන්න පුළුවන් හැකියාවෙන්ද?

බැඳුම්කර වලින්ද?

නැව් වලින්ද? ගල් අඟුරු වලින්ද?

කොකේන් වලින්ද?

තඹ වලින්ද?

කරුංක වලින්ද?

වී වලින්ද? ප්‍

රාඩෝ වලින්ද?

රජයේ අමාත්‍යංශ ගොඩනැගිලි තියෙද්දී පෞද්ගලික ගොඩනැගිලි වලට ගෙවන කුලියෙන්ද?

වැසි වනාන්තර එලි කරන තරමටද? විකුණන වටිනා සම්පත් ප්‍රමාණයෙන්ද?

රජය සතු ඉඩම් වලින්ද? ගහන්න පුළුවන් කොමිස් වල වටිනාකමෙන්ද?

දත් ගලවන තරමටද? ඇමතිවරු රජයේ නිලධාරීන්ට බුරන සද්දෙන්ද?

තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා ලොතරැයි වලින්ද?

අනේ ඉතින් මේ විදියට යහපාලන මිම්මෙන් මැන්නොත් නම්, ගෝඨාභයට එක ලකුණක් වත් වැටෙන්නේ නැහැ. විමල්ට ලකුණු වැටෙන්නෙත් නැහැ.

රාජිත වගේ මුන් තමයි දේශප්‍රේමියෝ.

විමල්ව බොරු චෝදනා දමලා හිරේ දැම්ම වගේ ගෝඨාභයව කොටු කරන්නත් නින්දිත මෙහෙයුමක් යනවා. නින්දා අපහාස කරනවා. බොරු චෝදනා කරනවා. හිරේ දානවා කියනවා. නියම දේශප්‍රේමියෝ ඒවායින් සැලන්නේ නැහැ. මර්දනය තමන්ගේ පන්නරය කර ගන්නවා. කරදර හිරිහැර තමන්ට ආශීර්වාදයක් කර ගන්නවා. සිර කුටිය නියම දේශප්‍රේමීන්ගේ ප්‍රතිරූපය ඉහල නංවනවා. (නියම කියන වචනේ පාවිච්චි කලේ බොරු කාරයොත් හිටපු නිසා). ලෝකේ නමක් තියපු විප්ලවවාදියෝ හැම දෙනාම සිරගත වෙලා හිටියා. ඉතිහාසය තවමත් ඒ විප්ලවවාදියෝ ගැන ඒ දේශප්‍රේමීන් ගැන කතා කරනවා.

ගෝඨාභය කියන්නේ කවුද කියන එකට අටුවා ටීකා අවශ්‍ය නැහැ. උසාවි ගිහින් දේශප්‍රේමය ඔප්පු කරන්න ගෝඨාභය කවදාවත් රට ජාතිය පාවා දීලා නැහැ. කොටින් එක්ක සටන් කරන්න තීක්ෂණ, දක්ෂ යුධ ක්‍රමෝපායයන් සහිත සැලසුම සකස් කලේ ගෝඨාභය. ඒ වගේ මොලයක් තමයි අපේ රටේ ඊළඟ ජනාධිපති වෙන්නේ ඕනේ.

ඩොලර් කුට්ටියක් අරගෙන මහින්දව ඉස්සෙල්ලම පාවා දුන්නේ රාජිත. ගිය ආණ්ඩුවේ බොහෝ දූෂණ වංචා කරපු කොමිස් ගහපු ඇමතිවරු තමයි මේ ආණ්ඩුවේ ඉඳගෙන පහුගිය ආණ්ඩුවේ හොරකම් ගැන කතා කරන්නේ. අබ කෑවම නහය දනවලු.

FCID කියලා දේශපාලන පලි ගැනීම් වලටම විශේෂයෙන් හදපු දඩයම් ගුහාව නොතිබෙන්න, කිසිම විරුද්ධ පැත්තේ දේශපාලකයෙක් හිරේ යන්නේ නැහැ. ස්වාධීන අධිකරණයකින් බොරු චෝදනා හදලා එහෙම කරන්න බැරි නිසා වෙනම ඒකකයක් පිහිටෙව්වා. මෙහෙම කරන්නේ මිනිස්සුන්ව නොමග යවන්න. ආණ්ඩුව හොරු අල්ලනවා කියන්න. ඉතිහාසයේ දූෂිතම අගමැති, FCID එක ලව්වා හොරු අල්ලනවා කියනව තරම් විහිළුවක් තවත් නැහැ.

Quote: “..අද මාධ්‍ය නිදහස ලබාදී තිඛෙනවා. කතෘවරුන්ට කවුරුවත් ප්‍රහාර එල්ල කරන්නේ නැහැ. ජනාධිපතිවරයා, අග්‍රාමාත්‍යවරයා සහ අමාත්‍යවරුන්ට පරිභව කිරීමට අවස්ථාව උදාවී තිඛෙනවා…” Unquote:

දේශපාලකයන්ට පරිභව කිරීම මේ රටට අඳුන්වා දුන්නේ කවුද? හංසයා ඉස්සර කරගත්ත වෘක රැල නෙමෙයිද?

පහුගිය ජනාධිපතිවරණ කාලේ මගේ දේශපාලනය ගැන උනන්දුවක් තිබුනේ නැහැ. මම දේශපාලනය කතා කරන්න පටන් ගත්තේ විමල් ජන පවුරක් ගොඩ නගපු 2015 පෙබරවාරි ඉඳන්. ඊට පස්සේ තමයි කලින් හංසයා කියපුවා දැන ගත්තේ. පහුගිය ආණ්ඩුවේ නායකයන්ට පරිභව කරන්න, බොරු චෝදනා කරන්න ඕනේ තරම් නිදහස තිබුනා. නැත්නම් අද යහපාලනය බලයට එන්නේ නැහැ. මිනිස්සුන් විතරක් නෙමෙයි මම හිතන්නේ වර්තමාන ජනාධිපතිතුමාත් හොල්මන් වෙන්න ඇති ෆයිල් ගොඩ දැකලා. අද පේනවා ඇති වෙලා තියෙන්නේ මොකක්ද කියලා. බූමරංගයක් ගැහැව්වම ආපහු එනවා. එදා විසි කරපු බූමරංගය අද ආපහු එනවා. එදා කරපු පරිභව අද ආපිට යනවා. සවභාව ධර්මය වෙනස් කරන්න කාටවත් බැහැ.

දේශපාලකයන් තමන්ගේ කඹ ඇදිල්ලට යොදා ගෙන තියෙන්නේ ජනතාව. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ tailwind එක ජනතාව. අවුරුදු දෙකක් තිස්සේ tailwind එක දුක් විඳිනවා. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට වගේ වගක් නැහැ. දේශපාලකයෝ කඹ අදිනවා. ඊට පිටිපස්සේ ඉඳන් ජනතාවත් කඹය අදිනවා. මේ කඹ ඇදිල්ලෙදී ආණ්ඩුවේ සහ විපක්ෂයේ හේතුව වෙනස් වුනත් අරමුණ එකයි. විරුද්ධ පක්ෂේ මන්ත්‍රීවරු කඹය අදින්නේ කාලය කන්න. ආණ්ඩුව පැත්තෙන් කඹය අදින්නෙත් කාලය කන්න. දෙගොල්ලොම කරන්නේ කඹය ඇද ඇද රටේ ප්‍රශ්න නොවිසඳී තියා ගන්න එක.

මම නම් කඹය ඇතාරියා. ගිය අවුරුද්දේ ඔක්තෝබර් 7 රත්නපුරේ JO රැස්වීමට ආපු මිනිස්සුන්ගේ පින්තූර, විමල්ගේ facebook එකෙ දාලා තිබුන ඒවා enlarge කරලා බලලා මට හුඟක් දුක හිතුනා. මිනිස්සුන්ගේ දුක, වේදනාව, කඳුල, බඩගින්න, පිපාසය දේශපාලන ගමනකට යොදා ගන්න එකට සහයෝගය දෙන එක වැරදි බව මට තේරුනා. ඒ එක්කම හිටපු ආරක්ෂක ලේකම්තුමාගේ කතාවත් ඊට පස්සේ දවසේ ජනාධිපතිතුමාගේ ඔක්තෝබර් 12 කෙලින් කතාවත් අහලා මට හිතුනා මිනිස්සු වෙනුවෙන් වෙනස් සටනක් කරන්න. මං කරපු දෙයක් නෙමෙයි, නමුත් අද රටේ පාලනයේ වෙනසක් වෙන්න පටන් අරන් තියෙනවා. විමල් එක්ක අපි කෑගහපු සටන් පාඨ බොහොමයක් හරි පැත්තට වෙනස් වෙලා තියෙනවා. විසඳිලාම කියලා කියන්න බැරි වුනත් හොඳ පැත්තට වෙනසක් වෙලා තියෙනවා.

මට ඉන්න ජනාධිපතිතුමාගෙන්වත් හිටපු ජනාධිපතිතුමාගේන්වත් ඇති වැඩක් නැහැ. මම දේශපාලකයන්ට කැමතිත් නැහැ. මට අවශ්‍ය ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳෙනවා දකින්න. හැමෝම දේශපාලකයන් ගැන කතා කරනවා. ප්‍රශ්ණ ගැන කතාකරනවා. ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳන්න බලපෑමක් නැහැ.

හරියට අර “ඇරඹුමේ” කළා වගේ. විමල් ගැන කතා කරනවා. විමල්ව නිදහස් කරන්න කියන්නේ නැහැ. විමල්ට හිරේ දුක් විඳින්න ඉඩ ඇරලා විමල්ව market කරනවා. විමල්ට අනිත් දේශපාලකයන්ට වගේ cheap popularity අවශ්‍යයි කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. විමල්ට මිනිස්සු ආදරය කරන්නේ විමල්ගේ නොවෙනස් ප්‍රතිපත්ති නිසා. රට ගැන විමල්ගේ තියෙන අසමාන ආදරය නිසා. විමල් විප්ලවවාදියෙක් මිසක් සාමාන්‍ය දේශපාලකයෙක් නොවෙන නිසා.

Quote: “..2020 මැතිවරණයට අපි සුදානම්. විපක්ෂය අපි බියගන්වන්නේ නැහැ. බලෙන් ඡන්දය ගන්නෙත් නැහැ. ජනතාවගේ ‘ආදරය’ සමග රජය බිහිවිය යුතුයි…” Unquote:

මේ තමයි ලොකුම joke එක. ජනතාව පැත්තේ ඉඳන් කියන්න තියෙන්නේ 2020 ට අපිත් ලෑස්තියි කියන එක. වතුර කියන දේ නිශ්චල කරන්න පුළුවන් වගේම කළඹන්නත් පුළුවන් දෙයක්. මහ කුණාටු, සුනාමි එන්න කලින් වතුර නිශ්චල වෙනවා. ගුප්ත බවක් පේනවා. තේරුම් ගන්න අමාරු වෙනවා. ජනතාවත් එහෙමයි. 2020ට සිරිසේන ජනාධිපතිතුමා ඉල්ලයි කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. 2020දී UNP ආණ්ඩුවයි JVP එකයි නැත්තටම නැති වෙලා යනවා. ජනතා පැතුම ඉෂ්ඨ වෙනවා. නියම “පෙරළිය ඇරඹෙන්නේ” 2020 දී. දැනට නම් පෙරළිය ඇඹරෙනවා විතරයි. අරඹන්න ඉස්සෙල්ල ඇඹරෙන එක නවත්තගෙන ඉන්න එපෑය. ඒගොල්ලන්ගේ ඇරඹුම ජනතාවට පෙන්නේ ඇඹරුමක් වගේ බව දන්නේ නැහැ. පව්.

විමල්ගේ ඉල්ලීමට 2015 පෙබරවාරි නුගේගොඩට ස්වේච්චාවෙන් ආපු සෙනඟ අතර වැඩිපුර හිටියේ මධ්‍යම පන්තිය. විමල්ගේ හැම රස්වීමකම හිටියේ (1,2,3,4) හොඳට ඇඳ පැළඳ ගත්ත මිනිස්සු. මධ්‍යම පන්තිය. පස්සේ ඒ තත්වය වෙනස් වුනේ SLFP මන්ත්‍රීවරු සංවිධානය කටයුතු බාර අරන් සෙනඟ “ගේන්න” පටන් ගත්ත නිසා. “පාද යාත්‍රාව” වෙනුවෙන් පාරට ආපු වැඩි දෙනා, ලිප්ටන් වටරවුමට ආව වැඩි දෙනා මධ්‍යම පන්තිය. ලෝකේ ආණ්ඩු පෙරළුවා නම් පෙරලුවේ මධ්‍යම පන්තිය. වෙනසක් කළා නම් කලේ මධ්‍යම පන්තිය. පීඩිත පන්තිය නෙමෙයි. දේශපාලකයෝ පීඩිත පන්තිය යොදා ගන්නේ තමන්ගේ පැවැත්ම රඳවා ගන්න. 2015 වෙනසක් කලෙත්, (නොමඟ ගිය) මධ්‍යම පන්තිය. 2020 වෙනසක් කරන්නෙත් මධ්‍යම පන්තිය ඉස්සරහට ඇවිල්ල. (Over to you, Wimal). 2020 ආණ්ඩු බලය යන්නේ මධ්‍යම පන්තිය කැමති කෙනෙකුට. නියම පෙරළිය ඇරඹෙන්නේ එදාට. දැන් නිකම් ඇඹරෙනවා විතරයි.

අහිංසක මිනිස්සුන්ගේ නැති බැරිකම, දුක, වේදනාව, කුසගින්න market කරන එකට මම විරුද්ධයි. අපි කරන්න ඕනේ ඒ මිනිස්සුන්ගේ ප්‍රශ්න විසඳන්න ආණ්ඩුවට බලපෑමක් කරන එක. විරුද්ධ පක්ෂ මන්ත්‍රීවරු කරන්න ඕනේ ඒ මිනිස්සු අතරට ගිහින් දුප්පත් මිනිස්සුන්ට කතා කරලා ඒ ප්‍රශ්න අරන් ඇවිල්ල පාර්ලිමේන්තුවේ කතා කරලා, ප්‍රශ්නේ විසඳෙන තුරු කතා කරලා, ඒ අසරණ මිනිස්සුන්ට සහනයක් ලබා ගන්න උදව් කරන එක. ජනතාව දේශපාලකයන්ගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඒක. අවුරුදු දෙකක් ඇඹරි ඇඹරී ඉඳල, දැන් ආපහු අළුතින් ඇඹරෙන්න පටන් ගන්නවලු. 😀 😀 😀

ජනාධිපතිතුමා දැන් රටේ පාලනය ටික ටික තමන් අතට අරන් නිසා, මම හිතනවා මිනිස්සුන්ගේ සැබෑ ප්‍රශ්න වලට විසඳුමක් දෙයි කියලා. තවම රනිල්ගේ වැරදි නිවැරදි කරගෙන යනවා.

මම මේක ටික දවසකට කලිනුත් කිව්වා. මම හිතනවා ජනාධිපතිතුමාට රටේ ප්‍රශ්න විසඳන්න අවස්ථාවක්, නිදහසක් සහ අවකාශයක් ලබා දිය යුතුයි කියලා.

ලෝක බැංකුව, IMF වගේ ආයතන තියෙන්නේ අපි වගේ රටවල් වලට උදව් කරන්න. මහ බැංකු සංචිතය සමබර කරගෙන මිසක් ආර්ථික අර්බුදයෙන් ගොඩ එන්න බැහැ.

ආර්ථිකය කඩා වට්ටපු මහා බැංකු බැඳුම්කර වලින්ම තමයි ආර්ථිකය නැවත ගොඩ නඟා ගන්න පුළුවන් වෙන්නෙත්. මං කියන්නේ ළිඳට වැටුණු ලංකාවේ ආර්ථිකය ළිං කටින්ම ගොඩ ගන්න කියල.

මගේ ණය බර 464,210 එය 2014 සාපෙක්ෂව 32% ක වැඩි වීමකි.

ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය ණය ගැන කියන කතා සහ නොකියන කතා

ආචාර්ය නාලක ගොඩහේවාගේ මුහුනු පොතෙන් උපුටාගත් සටහනක්.
…………………………………………………………………………………
මට බලපාන මගේ ප්‍රශ්ණය මා අසන්නේ නැත්නම් කවුරු අසන්නද ?

මම වෘතියෙන් ඉංජිනේරුවෙකු වන නිසා මම ඉලක්කම් පරිශීලනය ප්‍රිය කරමි. මම වෘතියෙන් වරලත් ගණකාධිවරයෙකුද වන නිසා මට ඉලක්කම් අතර බොහෝවිට කතන්දරයක් පෙනේ. මම වරලත් අලවිකරුවෙකු වශයෙන්ද වෘතීය සුදුසුකම් ලබා ඇති නිසා ඉලක්කම් හරඹයෙන් කරන ප්‍රචාරණ කටයුතු තුල සත්‍යය හා අසත්‍යය වෙන් කර දකින්නට යම් හැකියාවක්ද මට ඇත.

රටේ ණය බර පිලිබඳව කරුණු පහදමින් මුදල් අමාත්‍යාංශය විසින් ජනවාරි 26දා නිකුත් කර ඇති ප්‍රවෘතී නිවේදනය දුටුවිට මගේ මනස ක්‍රියාත්මක වූයේ පහත ආකාරයටය.

මෙම නිවේදනයේ මූලික අරමුණ මහින්ද රාජපක්ෂ සමයේ ගත් ණය නිසා රට ණය උගුලක පැටලී ඇතැයි යන යහපාලන රජයේ ප්‍රසිද්ධ සටන්පාඨයට සවියක් ලබා දීමය. ඒ සඳහා 2015 සිට 2020 දක්වා ලංකාව විසින් විදේශ රට වලට ගෙවිය යුතු ණය වාරික පහත අයුරින් පෙන්වා ඇත්තේ කියවන්නා තුල පසුගිය පාලනය ගැන අප්‍රසාදයක් ඇති කිරීමේ අරමුනෙනි.

2015 වසරේදී ගෙවූ මුදල රු.බි. 276
2016 වසරේදී ගෙවූ මුදල රු.බි. 269
2017 වසරේදී ගෙවිය යුතු මුදල රු.බි. 355
2018 වසරේදී ගෙවිය යුතු මුදල රු.බි. 377
2019 වසරේදී ගෙවිය යුතු මුදල රු.බි. 586
2020 වසරේදී ගෙවිය යුතු මුදල රු.බි. 509

මේ අනුව 2015 සිට 2020 දක්වා කාලය තුල ගෙවීමට සිදුවන මුදල රුපියල් බිලියන 2,372 කි. ප්‍රවෘතී නිවේදනය මගින් රාජපක්ෂ විසින් ගත් ණය දැඩි විවේචණයකට ලක් කර ඇති අතර 2019 ගෙවන්නට වන රුපියල් බිලියන 586 ඉතිහාසයේ ලංකව විසින් ගෙවනු ලබන විශාලතම ණය වාරිකයයි සඳහන් කර ඇත.

බැලූ බැලමට මෙය භයානක තත්වයකි.

නමුත් හොන්දින් විමසා බැලූ විට පෙනෙන චිත්‍රය මීට තරමක් වෙනස්ය. ඒය ඔබගේ බුද්ධියෙන් විමසා බලන්නට මෙහි සඳහන් කරමි.

මෙම වාර්තාවට අනුව 2015 හා 2016 තුල ගෙවා ඇති මුලු ණය මුදල රුපියල් බිලියන 545 කි ( 276 + 269).

නමුත් මෙම වසර දෙක තුල රජය රුපියල් බිලියන 2311 ක් අලුතින් ණය ලබා ගෙන ඇත.

මීට අමතරව යහපාලන රජය ණ්ය ගෙවීමට යැයි කියමින් ජනතාවට බදු වැඩි කලා ඔබට මතක ඇත. මහ බැංකු වාර්ථා අනුව 2015 දි 2014ට වඩා වැඩිපුර රුපියල් බිලියන 306 ක් හා 2016දි 2014ට වඩා වැඩිපුර රුපියල් බිලියන382 ක් රජය බදු අයකර ඇත. මේ අනුව 2015-2016 කාලය තුල 2014ට සාපේක්ෂව ලැබු අමතර බදු ආදායම රුපියල් බිලියන 688කි.

එසේනම් අමතර බදු හා අලුත් ණය මගින් යහපාලන රජය 2015 2016 වසර දෙක තුල එක් කල මුදල රුපියල් බිලියන 2,999 කි.

එම මුදලින් 2020 දක්වා ගෙවන්නට ඇති සියලු ණය ගෙවූවද තවත් රුපියල් බිලියන 627 ක් ඉතිරි විය යුතුය.

සුදු අලියෙකු කියා සමහරු කෑ මොර දෙන මත්තල ගුවන්තොටුපොල සාදන්නට වියදම් වූයේ රුපියල් බිලියන් 30ක් පමන මුදලකි. එසේ නම් මේ ඉතිරි මුදලින් තවත් එවැනි ගුවන් තොටුපොලවල් 20 ක් සෑදිය හැක.

ඉතින් ඔබඇසිය යුතු ප්‍රශ්ණයනම මේසා විශාල මුදලක් එකතුකල වත්මන් රජයට තවමත් ණය බරක් ගැන කතා කිරීමට සාධාරණ අයිතියක් තිබෙන්වාද යන්නයි.

මීට අමතරව අනාගත පරපුර ඇසිය යුතු ප්‍රශ්ණය වන්නේ වසර දෙකක් තුල යහපාලන රජය ගත් රුපියල් බිලියන් 2371 හෙවත් කෝටි 237,100 ණය ගෙවන්නේ කවුද කියායි. 2017-2020 අප විසින් ගෙවිය යුතුයැයි ඔය කියන ණය වාරික තුල කෙතරම් මුදලක් යහපාලන සමයේ ගත් ණයද ?

2014දී දල ජාතික නිශ්පාදිතයෙන් 70.7% වූ ණය බර අද 81% කි.

මම දේශපාලඥයෙකු නොවෙමි.මම මේ රටේ සාමාන්‍ය පුරවසියෙකි. මහින්ද රාජපක්ෂ මෙන්ම මෛත්‍රිපාල සිරිසේන හෝ රනිල් වික්‍රමසිංහ මගේ මිතුරන් හෝ හතුරන් නොවේ. ඔවුන් මටත් අනෙකුත් ජනතාවටත් වග කිව යුතු රටේ නායකයන්ය. මට ඇති ගැටලුව පුර වැසියෙකු වශයෙන් මා වැඩි ණය උගුලක පටලවා ඇත්තේ කොයි නායකයාද යන්නයි. නිදහසින් පසු මේ රට පාලනය කල සියලු නායකයින් එක්ව 2014 වන විට තනි පුර වැසියෙකු වශයෙන් මා රුපියල් 353,630/- ලෝකයට ණය කොට තිබුණ අතර වසර දෙකකට පසු මෛත්‍රී /රනිල් පාලනය මගේ එම ණය බර රුපියල් 464,210 දක්වා ඉහල දමා ඇත. එය 2014 සාපෙක්ෂව 32% ක වැඩි වීමකි. එය පෞද්ගලික මෙන්ම පොදු ප්‍රශ්ණයක් ලෙස දකින ලෙස මගේ බුද්ධිය මට බල කරයි.